Abigeatus – Kradzież Bydła w Prawie Polskim
Abigeatus to stary polski termin prawniczy odnoszący się do kradzieży bydła z pastwisk. W pierwotnych zapisach prawnych wyróżniano ten typ przestępstwa od typowej kradzieży, znanej jako furtum, i surowiej go karano. Kradzież koni, wołów, owiec, kóz czy świń była uznawana za abigeatus, pod warunkiem, że miała intensywny charakter. Zatem kradzież konia lub wołu była powszechnie klasyfikowana jako abigeatus. Natomiast w przypadku mniejszych zwierząt, kradzież pojedynczego osobnika kwalifikowała się już jako zwykłe furtum. Na przykład, abigeatus obejmowałby zagarnięcie 10 owiec lub 5 świń. Osoba dokonująca takiego przestępstwa nazywana jest abigeus.
Termin ten został bezpośrednio zapożyczony z prawa rzymskiego.
Bibliografia
Słownik rzeczy i spraw polskich, oprac. Z. de Bondy, Warszawa 1934.