Abidżan

Abidżan

Abidżan (fr. Abidjan) to największe miasto oraz kluczowy ośrodek gospodarczy, naukowo-kulturalny i turystyczny Wybrzeża Kości Słoniowej, usytuowane w południowej części kraju. Do 1983 roku pełniło rolę stolicy państwa.

Położenie

Abidżan leży nad laguną Ebrié, która jest połączona z Zatoką Gwinejską poprzez kanał Vridi.

Demografia

W roku 2014 liczba mieszkańców Abidżanu wyniosła 4,7 miliona. Miasto to należy do największych w Afryce, ustępując jedynie Lagosowi, Kairowi, Kinszasie i Aleksandrii, a pod względem liczby ludności jest porównywalne z Casablanką (nie biorąc pod uwagę obszarów metropolitalnych Chartumu i Johannesburga).

Nazwa miasta

Nazwa „Abidżan” ma ciekawą etymologię – w lokalnym języku ebrie oznacza „właśnie ścięłam liście”. Pierwsi Europejczycy zapytali przechodzące kobiety o nazwę miejsca, do którego przybyli, jednak Afrykanki zrozumiały, że pytanie dotyczyło ich czynności.

Historia

Wioskę założono przez Francuzów w 1898 roku, a w 1903 roku przekształciła się w miasto. W 1904 roku Abidżan uzyskał połączenie kolejowe z terenami Francuskiej Afryki Zachodniej. Dynamiczny rozwój miasta sprawił, że w 1934 roku stało się ono centrum administracyjnym i stolicą Wybrzeża Kości Słoniowej (wówczas kolonii francuskiej).

Po wybudowaniu kanału Vridi w 1950 roku Abidżan stał się centrum gospodarczym Francuskiej Afryki Zachodniej. Po uzyskaniu przez Wybrzeże Kości Słoniowej niepodległości w 1960 roku, Abidżan został stolicą państwa. Choć od 1983 roku stolicą konstytucyjną jest Jamusukro, ulokowane w centralnej części kraju, Abidżan pozostaje głównym ośrodkiem administracyjnym (w tym rządu i Zgromadzenia Narodowego).

Podział administracyjny

Miasto dzieli się na dwie części oddzielone laguną. Część północna obejmuje gminy Abobo, Attécoubé, Adjamé, Yopougon, Cocody i Plateau, natomiast część południowa to gminy Koumassi, Marcory, Port-Bouët i Treichville.

W skład dystryktu Abidżan (District d’Abidjan) wchodzą trzy przedmieścia, które stanowią podprefektury: Anyama, Bingerville oraz Songon.

Gospodarka

W Abidżanie dominują przemysł petrochemiczny (w tym rafinerie ropy naftowej) oraz włókienniczy. Miasto posiada również ważny port morski oraz browar Solibra.

W Abidżanie działa także Regionalna Giełda Papierów Wartościowych.

W 1966 roku rozpoczął działalność Afrykański Bank Rozwoju, który w latach 2003-2014 miał swoją siedzibę w Tunisie.

Transport

W Abidżanie znajduje się międzynarodowy port lotniczy Abidżan.

Oświata i nauka

W dzielnicy Cocody mieści się Uniwersytet Félix Houphouët-Boigny, założony w 1964 roku, który jest głównym uniwersytetem w kraju.

Sport

Abidżan jest siedzibą wielu klubów sportowych oraz federacji sportowych Wybrzeża Kości Słoniowej, a także Afrykańskiej Federacji Piłki Ręcznej.

Kluby piłkarskie

  • ASEC Mimosas
  • Africa Sports National
  • Inconditionnel d’Adjamé
  • Jeunesse Club d’Abidjan
  • FC Satellite
  • Stade d’Abidjan
  • Stella Club d’Adjamé

Kluby koszykarskie

  • Abidjan Basket Club
  • ASEC Mimosas

Stadiony i inne obiekty sportowe

  • Stade Félix Houphouët-Boigny
  • Stade Robert Champroux
  • Stade Municipal d’Abidjan
  • Stade Auguste Denise
  • Stade Imam Ali Timité
  • Stade du Port autonome d’Abidjan
  • Stade INJS
  • Parc des sports de Rio
  • Parc des sports de Treichville
  • Palais des Sports de Treichville

Znani zawodnicy

W Abidżanie urodził się piłkarz Chelsea F.C. Didier Drogba oraz zawodnik Galatasaray SK Emmanuel Eboué.

Atrakcje turystyczne

Wśród atrakcji Abidżanu znajdują się Park Narodowy Banco, chroniący wilgotny las równikowy na obszarze 30 km², futurystyczna katedra św. Pawła oraz różne muzea.

W dzielnicy Plateau stoi wieżowiec w stylu brutalizmu, wybudowany w latach 70. XX wieku, o charakterystycznym kształcie piramidy – La Pyramide.

Współpraca

Miasta partnerskie:

  • Boulogne-Billancourt, Francja
  • Liège, Belgia
  • Marsylia, Francja
  • San Francisco, Stany Zjednoczone
  • São Paulo, Brazylia
  • Tiencin, Chiny

Przypisy

Bibliografia

Nazewnictwo Geograficzne Świata. Zeszyt 3: Afryka [online], publikacja Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2004, ISBN 83-239-7826-3.

Encyklopedia Audiowizualna Britannica – Geografia I, Rafał R. Jasiulewicz (red.), Leszek L. Baraniecki, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2006, ISBN 83-60563-07-1, ISBN 978-83-60563-07-6, ISBN 83-60563-04-7, ISBN 978-83-60563-04-5, ISBN 1-59339-330-X, ISBN 978-1-59339-330-4, OCLC 838992809. Brak numerów stron w książce.