Abibos z Nekresi, znany również jako Habib z Nekresi, a w tradycji chrześcijańskiej jako Swiaszczennomuczenik Awiw, był biskupem Niekresskim (urodzonym w I poł. VI wieku, zmarłym w latach 60. VI wieku). Jest uznawany za męczennika chrześcijańskiego oraz gruzińskiego świętego w Kościele prawosławnym.
Życie
Według hagiografii, Abibos pochodził z Syrii. W młodym wieku dołączył do klasztoru założonego przez mnicha Jana i opuścił syryjską pustynię jako jeden z dwunastu wybranych uczniów. Następnie, razem z innymi mnichami z tej wspólnoty, zamieszkał na górze Zaden (późniejszej Zedazeni), gdzie zyskał uznanie wśród lokalnej społeczności jako święty asceta i cudotwórca. Abibos został wybrany na biskupa Nekresi przez Katolikosa-Arcybiskupa Mcchety Eulaliusza, będąc wówczas hieromnichem. Równocześnie inny uczeń Jana, Ise, został mianowany biskupem Cilkani. Chirotonia obu mnichów miała miejsce w Mcchecie.
Abibos objął katedrę nekreską po podboju Kachetii i Kartlii przez perskiego władcę Chosrowa. Mimo trudnej sytuacji kontynuował swoją misję wśród ludności perskiej w Kachetii, odnosząc w tej działalności znaczne sukcesy. W międzyczasie administracja perska zaczęła zwalczać chrześcijaństwo na zdobytych terenach, w tym w Nekresi. Abibos zniszczył zaratusztriańską świątynię w Nekresi, co doprowadziło do jego aresztowania i postawienia przed perskim zarządcą. Jak głosi hagiografia, jego przyszłe cierpienia przewidział Symeon Słupnik Młodszy, który utrzymywał z nim kontakt listowny i wysłał posłańca z błogosławieństwem. Spotkanie to miało miejsce w Ikalto, gdzie Abibos pożegnał się także z mnichem Zenonem, uczniem Jana z Zedazeni, zapowiadając niezłomną walkę w obronie wiary. Dzięki wsparciu lokalnych chrześcijan mógł uciec, jednak świadomie odrzucił tę możliwość, decydując się na męczeńską śmierć. Przed publicznym sądem spotkał się również z mnichem Szio z Mgwime, który był dawnym członkiem wspólnoty z Zedazeni.
Abibos został postawiony przed sądem publicznym, gdzie w swoich wystąpieniach bronił prawdziwości chrześcijaństwa, jednocześnie kwestionując fałsz wierzeń perskich. Próby zmuszenia go do zmiany zeznań, w tym biczowanie, nie przyniosły skutku, co skutkowało skazaniem go na śmierć przez ukamienowanie. Miało to miejsce za czasów urzędowania Katolikosa Iberii, Makarego. Po śmierci został pochowany w monasterze Samtawisi, a niedługo później uznany za świętego męczennika. Jego szczątki zostały później przeniesione do katedry Samtawro w Mcchecie. Pierwsze teksty hagiograficzne, które opisują życie i śmierć Abibosa, powstały w VI i VII wieku, a następnie były redagowane przez Katolikosa Iberii Arseniusza I i Arseniusza II.
Kult
Abibos (Habib) jest jednym z bardziej czczonych gruzińskich świętych. Jego kult ogranicza się jednak głównie do granic Gruzji.
W gruzińskim Kościele jest wspominany dwukrotnie:
- 7/20 maja (wraz z innymi gruzińskimi świętymi mnichami)
- 29 listopada/12 grudnia.