Abiasz, Abiam, Abijjam, Abijahu, Abijasz
(hebr. אביה :ojcem moim jest Jahwe) (zm. między 915 a 908 p.n.e.) – król Judy.
Był synem Roboama, króla Judy, oraz Maaki. Po zgonie ojca objął tron Judy.
W literaturze panuje zgodność co do tego, że jego panowanie miało miejsce pod koniec X wieku p.n.e. Jako daty rządów wskazuje się lata 913–911 p.n.e. oraz 910–908 p.n.e. Abiasz prowadził zwycięską wojnę przeciwko Jeroboamowi I, królowi Izraela. W wyniku tych działań przyłączył do Judy miasta takie jak Betel, Jeszana i Efron. Miał czternaście żon, dwudziestu dwóch synów oraz szesnaście córek. Zmarł w Jerozolimie, gdzie również został pochowany.
Następcą na tronie Judy został jego syn Asa.
Przypisy
Bibliografia
Bocian M., Leksykon postaci biblijnych, Kraków 1995, s. 21.
Bosak P. Cz., Postacie Nowego Testamentu, Poznań – Pelplin 1996, s. 19.