Abhaya
Abhaya (syng. අභය, pol. „Obrońca”) był królem Syngalezów na Sri Lance, rządzącym w latach 474-454 p.n.e. Był najstarszym synem króla Panduvasdevy oraz jego tamilskiej żony, Buddhakachchany. Abhaya był także wujem i sojusznikiem swojego następcy, Pandukabhayi.
Życie
Pochodzenie i rodzina
Abhaya, jako pierworodny syn króla Panduvasdevy, urodził się w mieście Upatissa Nuwara, gdzie dorastał w otoczeniu rodzeństwa. Szczególnie bliskie relacje łączyły go z siostrą Ummadha Citta oraz z jej synem, Pandukabhayą. Różnił się od pozostałych braci, zwłaszcza od księcia Tissy.
Awantura o siostrę
Kiedy Ummadha Citta, znana ze swojej urody, zaszła w ciążę z kuzynem, księciem Digha Gamani (synem księcia Dighayu, brata ich matki), Abhaya stanął w jej obronie. Reszta jego braci planowała zabić siostrę, aby zmazać hańbę. Abhaya wymusił na ojcu zgodę na małżeństwo kochanków. Jednak astrologowie przepowiedzieli, że ich syn zniszczy swoich wrogów, co skłoniło ich do planu zabicia noworodka, jeśli będzie to chłopiec. Citta urodziła syna, Pandukabhayę, którego postanowiła ocalić, zamieniając go na nowo narodzoną dziewczynkę i oddając go pod opiekę matki dziewczynki, oferując także dużą sumę pieniędzy. Pandukabhaya dorastał w bezpiecznym miejscu, gdzie wychowywał go bogaty bramin. Kiedy dorósł, stał się odważnym wojownikiem i spełnił proroctwo, walcząc przeciwko swoim wujom oraz gromadząc wokół siebie ludzi niezadowolonych z ich rządów.
Panowanie
Po śmierci ojca w 474 roku p.n.e., Abhaya objął tron w Upatissa Nuwara, rządząc przez 20 lat. Jego władza była jednak słaba, a bracia wciąż sprawowali samodzielne rządy w swoich dzielnicach. W tym czasie Syngalezi, którzy nie stanowili jeszcze większości na wyspie, traktowali tubylców weddyjskich oraz Tamilów, którzy przybyli na wyspę jako robotnicy i osadnicy, z pogardą. Rebelia zainicjowana przez Pandukabhayę szybko się rozwijała. Podczas gdy bracia Abhayi nie potrafili stłumić powstania, sam Abhaya, słysząc o sukcesach siostrzeńca, wysłał mu ofertę pokojową, proponując podział władzy. Niestety, wieść o tym dotarła do jego braci, co doprowadziło do detronizacji Abhayi w 454 roku p.n.e., a jego miejsce zajął młodszy brat, Tissa.
Zaufany Pandukabhaya
Po przymusowej abdykacji Abhaya oraz jego brat Girikhandasiva przeszli na stronę siostrzeńca. Razem walczyli przez 17 lat, aż do ostatecznego zwycięstwa nad wrogimi braćmi. Po triumfie Abhaya odmówił powrotu na tron, a w 437 roku p.n.e. Pandukabhaya został koronowany na króla całej wyspy. W ramach zaufania nowy król mianował Abhayę zarządcą nowej stolicy pod jego nieobecność, nadając mu tytuł „króla nocy” (syng. „Nagara-guttika”). W podeszłym wieku Abhaya padł ofiarą zamachu.