Abesz Chatun
Abesz Chatun (ur. około 1260, zm. 1286) była ostatnią władczynią perskiej dynastii Salghurydów, rządzącej w regionie Fars.
Była córką atabega Saʿda II. Już w grudniu 1264 roku objęła władzę jako następca swojego kuzyna Seldżukszaha-e Salghura, który został zamordowany przez Mongołów. Około roku 1272 wyszła za mąż za Möngke Temüra (zm. kwiecień 1282), czwartego syna Hulagu-chana, który sprawował rządy w Farsie w jej imieniu. Mimo to, jej imię wciąż pojawiało się w chutbie oraz na monetach, a ona sama miała prawo do dworskiej kaplicy. W rzeczywistości jednak, to mongolski gubernator Sughundżak-nojon oraz jego baskakowie sprawowali realną władzę.
Pod koniec 1284 roku w Farsie miały miejsce zamieszki przeciwko rządom Ilchanidów, w które Abesz Chatun najprawdopodobniej była zaangażowana. W odpowiedzi na to, została aresztowana przez wezyra Ilchanidów Bukę, który stłumił bunt, jednak wkrótce sam podjął nieudaną próbę buntu w oparciu o Fars. Abesz Chatun, uwięziona i skazana na śmierć, zginęła przed nim, zostając stracona 31 grudnia 1286 roku w wieku zaledwie dwudziestu sześciu lat. Została pochowana w Tebrizie.
Przypisy
Bibliografia
- Gavin Hambly, Women in the medieval Islamic world
- Bogdan B. Składanek, Historia Persji. Tom II, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2003, ISBN 83-88938-32-0, OCLC 749417040. Brak numerów stron w książce
- B. Spuler: ĀBEŠ ḴĀTŪN. Encyclopædia Iranica. [dostęp 2010-07-31]. (ang.)