Abelici (znani również jako Abelonici, Abelonianie, Abelianie) to sekta wczesnochrześcijańska.
Powstała w IV wieku w Afryce, w rejonie Hippony, a jej nazwa wywodzi się od biblijnego Abla, który według tej grupy, mimo że był żonaty, miał prowadzić życie w całkowitej wstrzemięźliwości.
Choć członkowie sekty żyli w małżeństwie, składali przysięgę bezdzietności, aby uniknąć grzechu pierworodnego oraz zapobiec narodzinom przyszłych grzeszników. Dzieci, które wychowywali, były obce, lecz przyjmowały zasady panujące w sekcie. Mimo to, ich przeciwnicy oskarżali ich o sprośny nierząd.
Bibliografia
Hervé Masson; Słownik herezji w Kościele katolickim; Katowice 1993; Wydawnictwo „Książnica”