Abel z Reims
Abel z Reims, znany również jako Abel ze Szkocji (zm. ok. 750 w Lobbes), był arcybiskupem Reims oraz benedyktyńskim opatem Lobbes, znajdującym się w dzisiejszym Hainaut. Jest uznawany za świętego w Kościele katolickim.
Życiorys
Abel miał swoje korzenie w Szkocji. Wyruszył w podróż wraz ze św. Bonifacym i św. Willibordem. Ostatecznie został mnichem w Lobbes, opactwie położonym na terenie obecnej Belgii.
W 743 roku, dzięki wstawiennictwu św. Bonifacego oraz wsparciu Pepina Krótkiego, objął urząd arcybiskupa Reims, jednak nigdy nie udało mu się przejąć pełni władzy w diecezji. W 744 roku synod w Soissons potwierdził jego prawa, ale przeciwko niemu wystąpił duchowny Milon z Trewiru, który pragnął objąć arcybiskupstwo. Abel nie zdołał zdobyć poparcia papieża Zachariasza, który nadał paliusz Hartbertowi z Sens.
Abel zmarł jako współopat Loches. W 1409 roku jego relikwie zostały przeniesione z Lobbes do Binche, gdzie cieszy się szczególnym kultem.
Wspomnienie liturgiczne Abela obchodzone jest 5 sierpnia.
Zobacz też
Bibliografia
Wincenty Urban, Abel, w: Encyklopedia katolicka, t. 1, Lublin 1989