Abel Seyler
Abel Seyler (urodzony 23 sierpnia 1730 w Liestal, zmarły 25 kwietnia 1800 w Rellingen) był szwajcarskim dyrektorem teatru, który uznawany jest za „czołowego mecenasa teatru niemieckiego” oraz „głównego agenta zmian na scenie niemieckiej opery” w końcu XVIII wieku. Odegrał on istotną rolę w rozwoju teatru i opery niemieckiej, wprowadzając dzieła Szekspira do niemieckiej widowni, promując ideę teatru narodowego oraz wspierając nowatorskie produkcje. Opisywany jako „jeden z najbardziej zasłużonych ludzi niemieckiej sztuki”, Seyler przyczynił się do przekształcenia Hamburga w centrum teatralnych innowacji i był orędownikiem publicznego finansowania teatrów w Niemczech.
Początkowo zajmował się bankowością handlową, jednak po upadku swojej firmy w wyniku kryzysu bankowego w Amsterdamie w 1763 roku, postanowił zająć się teatrem. Od 1767 roku kierował Hamburskim Teatrem Narodowym, zatrudniając Lessinga jako pierwszego dramaturga, a następnie założył Seyler Theatre Company, uznawaną za „najlepszą trupę teatralną w Niemczech” w swoim czasie. Jego zespół odegrał kluczową rolę w wczesnym klasycyzmie weimarskim, wystawiając wpływowe dzieła, takie jak „Sturm und Drang” Klingera oraz „Alceste” Schweitzera, uważaną za „pierwszą poważną niemiecką operę”.
Działania Seylera zrewolucjonizowały niemiecką scenę teatralną, kładąc nacisk na artystyczne i administracyjne przywództwo, co wyróżniało go w czasach, gdy teatr zyskiwał na profesjonalnym prestiżu.
Przypisy
Bibliografia
- Paul Schlenther: „Abel Seyler.” In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Vol. 34, Duncker & Humblot, Leipzig 1892, s. 778–782.
- Andrea Heinz: „Seyler, Abel.” In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Vol. 24, Duncker & Humblot, Berlin 2010, ISBN 978-3-428-11205-0, s. 300.