Abel Santamaría

Abel Santamaría Cuadrado Benigno (urodzony 20 października 1927 w Encrucijada, w prowincji Las Villas, obecnie Villa Clara; zmarł 26 lipca 1953 w Santiago de Cuba) był kubańskim rewolucjonistą i jednym z czołowych liderów rewolucji kubańskiej.

Życie i działalność

Abel Santamaría pochodził z rodziny o hiszpańskich korzeniach. Był synem pracownika plantacji cukru w centralnej części Kuby. Na początku lat 50. XX wieku przeniósł się z starszą siostrą Haydée do Hawany, gdzie oboje zaangażowali się w ruch rewolucyjny. Nawiązał współpracę z liderem opozycji, prawnikiem Fidel Castro Ruz, z którym wymieniał się poglądami na temat form rewolucyjnego oporu przeciwko dyktaturze Fulgencio Batisty. Mieszkanie Abla i Haydée stało się miejscem spotkań rewolucjonistów.

Uczestniczył w planowaniu oraz organizacji ataku na koszary Moncada, który miał miejsce 26 lipca 1953 roku i był dowodzony przez Fidela Castro Ruz. Atak, w którym brał udział jako zastępca dowódcy, nie powiódł się; około połowa rebeliantów zginęła, w tym Abel Santamaría. Jego siostra Haydée Santamaría, a także Melba Hernández, Fidel i Raúl Castro zostali wówczas ujęci.

Po obaleniu Fulgencio Batisty, Abel Santamaría zyskał status jednego z bohaterów rewolucji. Na jego cześć nazwano między innymi Port lotniczy Abel Santa Maria w Santa Clara, a w jego byłym mieszkaniu utworzono muzeum poświęcone jego pamięci.

Przypisy

Bibliografia