Abel
Abel (oficjalnie w Polskim Autokefalicznym Kościele Prawosławnym: Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy Abel, Prawosławny Arcybiskup Lubelski i Chełmski), znany również jako Andrzej Popławski (urodzony 8 kwietnia 1958 w Narwi) – to polski duchowny prawosławny, arcybiskup oraz ordynariusz diecezji lubelsko-chełmskiej.
Życiorys
Młodość
Abel przyszedł na świat w Narwi w rodzinie o tradycjach prawosławnych. Jak sam wspomina, na jego późniejsze decyzje życiowe znaczący wpływ miały jego matka, Zofia, oraz babka, Olga. Jeszcze przed rozpoczęciem edukacji w szkole, młody duchowny pomagał w cerkwi parafialnej w Narwi.
Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w Prawosławnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Po pierwszym roku studiów, wspólnie z alumnem Mirosławem Chodakowskim, udał się do monasteru św. Onufrego w Jabłecznej, gdzie postanowił zostać posłusznikiem. Kontynuując naukę w seminarium, regularnie odwiedzał Jabłeczna, aby zaznajomić się z życiem monastycznym. Dodatkowo, angażował się w działalność warszawskiej parafii św. Marii Magdaleny. Po czwartym roku nauki zdał egzamin maturalny.
Po ukończeniu niższych klas seminarium, za namową metropolity warszawskiego i całego Polski, Bazylego, objął stanowisko psalmisty w parafii w Łosince. W 1977 roku, na własną prośbę, został zwolniony z tej funkcji, aby kontynuować naukę w Wyższym Prawosławnym Seminarium Duchownym w Jabłecznej.
Duchowny
W 1980 roku ukończył Wyższe Prawosławne Seminarium Duchowne w Jabłecznej. Jest także absolwentem Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej. W 1977 roku złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze św. Onufrego w Jabłecznej. 15 lutego 1979 roku przyjął święcenia diakońskie z rąk metropolity warszawskiego i całej Polski, Bazylego, a następnie otrzymał święcenia kapłańskie od biskupa lubelskiego, Szymona.
W latach 1981–1983 pełnił funkcję proboszcza prawosławnej parafii w Komańczy, a także posługiwał w Polanach i Zyndranowej, gdzie z jego inicjatywy powstała nowa cerkiew. W latach 1983–1984 współorganizował parafię w Przemyślu. Od 1984 roku był proboszczem parafii w Monachium, obsługując również cerkwie w Stuttgarcie, Ingolstadt, Augsburgu, Ratyzbonie, Landshut oraz Ludwigsburgu.
Przełożony monasteru św. Onufrego w Jabłecznej
W 1987 roku został przełożonym monasteru w Jabłecznej, a 7 stycznia 1989 roku otrzymał godność archimandryty. Jako przełożony klasztoru kontynuował prace remontowe zabudowań, które rozpoczęli jego poprzednicy, archimandryci Sawa (Hrycuniak) i Nikon (Potapczuk).
Ordynariusz diecezji lubelsko-chełmskiej
25 marca 1989 roku przyjął chirotonię biskupią i objął urząd ordynariusza nowo utworzonej diecezji lubelsko-chełmskiej. 15 lutego 1999 roku w soborze św. Mikołaja w Białymstoku otrzymał Order Świętej Równej Apostołom Marii Magdaleny I stopnia. W 2001 roku awansował na godność arcybiskupa.
Jako ordynariusz diecezji lubelsko-chełmskiej zrealizował szereg inicjatyw, które doprowadziły do podwojenia liczby czynnych cerkwi prawosławnych w regionie oraz do powstania trzech nowych monasterów: żeńskich w Turkowicach i Holeszowie oraz męskiego w Kostomłotach.
Reprezentował Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny podczas oficjalnych wizyt i konferencji zagranicznych, w tym na VIII Międzynarodowym Rosyjskim Soborze (2004), podczas uroczystości kanonizacji metropolity Piotra (Mohyły) (2002) oraz na intronizacji patriarchy serbskiego Ireneusza (2010).
Abel jest zwolennikiem dialogu ekumenicznego. W 2000 roku, wspólnie z katolickim arcybiskupem lubelskim Józefem Życińskim, wydał przesłanie „Aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie”. Jest także współprzewodniczącym Zespołu Bilateralnego Katolicko-Prawosławnego.
W 2016 roku dołączył do delegacji Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego na Święty i Wielki Sobór Kościoła Prawosławnego.
Odznaczenia i nagrody
W 2008 roku otrzymał Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina).
W 2003 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
W kwietniu 2007 roku został uhonorowany Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Od 16 października 2011 roku jest członkiem Honorowego Komitetu Rozwoju Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli.
W 2017 roku otrzymał Order św. Gorazda II (Kościół Prawosławny Czech i Słowacji).
Współpraca ze Służbą Bezpieczeństwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
Według zachowanych dokumentów Służby Bezpieczeństwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, dostępnych w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej, od 2 marca 1984 roku Andrzej Popławski był tajnym i świadomym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa, posługującym się pseudonimem „Krzysztof”.
