Abel Paz

Abel Paz

Właśc. Diego Camacho (ur. 12 sierpnia 1921 w Almería, zmarł 13 kwietnia 2009 w Barcelonie) był hiszpańskim anarchistą oraz historykiem.

Życiorys

Abel Paz przyszedł na świat w 1921 roku w Almerii jako Diego Camacho, a jego pseudonim literacki to Abel Paz. W 1929 roku jego rodzina przeniosła się do Barcelony, gdzie w 1935 roku rozpoczął pracę w przemyśle tekstylnym. W tym czasie wstąpił do Krajowej Konfederacji Pracy (CNT), która była anarchosyndykalistyczną centralą związków zawodowych.

Paz był aktywnym uczestnikiem hiszpańskiej wojny domowej oraz rewolucji hiszpańskiej. W 1937 roku brał udział w tzw. dniach majowych w Barcelonie, gdzie miały miejsce starcia między anarchistami a komunistami.

Po klęsce Katalonii w styczniu 1939 roku uciekł do Francji, gdzie został internowany. W latach czterdziestych XX wieku walczył w francuskim ruchu oporu oraz był częścią anarchistycznego ruchu oporu, który sprzeciwiał się reżimowi Francisco Franco w Hiszpanii.

Po śmierci generała Franco Abel Paz wrócił do Hiszpanii, osiedlając się w Barcelonie, w dzielnicy Gracia. W kolejnych latach napisał wiele prac dotyczących historii, w tym biografię Buenaventury Durrutiego, która uznawana jest za jego najważniejsze dzieło i doczekała się kilku edycji oraz tłumaczeń na różne języki.

Abel Paz zmarł w Barcelonie w 2009 roku w wieku 88 lat.

Wybrane publikacje

  • Durruti: el proletariado en armas
  • Crónica de la Columna de Hierro
  • Paradigma de una revolución
  • Al pie del muro (wspomnienia 1942-1954)
  • Los internacionales en la Región española
  • Entre la niebla (Memorias 1939-1942)
  • Chumberas y alacranes (wspomnienia 1921-1936)
  • Viaje al pasado (wspomnienia 1936-1939)
  • La cuestión de Marruecos y la República española
  • CNT 1939-1951. El anarquismo contra el Estado franquista

Bibliografia

Abel Paz. Entre la niebla. Memorias 1939-1942. Barcelona, edycja Abel Paz, 1993.