Abel Marie Périer (urodzony w 1825 roku w Vitry-sur-Seine, zmarł 10 lutego 1881 we Lwowie) był francuskim rzeźbiarzem, który od 1858 roku pracował w Lwowie.
Życiorys
W 1858 roku osiedlił się we Lwowie dzięki przyjaźni z Cyprianem Godebskim.
Wiele z jego dzieł sztuki sepulkralnej związane jest z Cmentarzem Łyczakowskim w Lwowie. Do jego najsłynniejszych prac należą rzeźby nagrobne, takie jak te dla Walerego Łozińskiego (na podstawie projektu Cypriana Godebskiego), Józefy Sierosławskiej, rodziny Geschöpfów, Marii Sidorowicz oraz marmurowy nagrobek Aleksandra Fredry znajdujący się w kościele w Rudkach (około 1877), który zawiera medalion z portretem dramatopisarza, herb oraz kompozycję alegoryczną.
Périer wspierał także Cypriana Godebskiego w realizacji wystroju rzeźbiarskiego Domu Inwalidów Wojennych we Lwowie, przy ulicy Kleparowskiej 35 (aktualnie siedziba Instytutu Bezpieczeństwa Pożarniczego Ministerstwa Spraw Wyjątkowych Ukrainy). Budynek został wzniesiony w latach 1855–1863 według projektu barona Theophila von Hansena.
W ostatnich latach swojego życia Périer założył własną pracownię rzeźbiarską wspólnie z Antonim Julianem Maricotem, pochodzącym z Brukseli, który w Lwowie działał pod imieniem Julian Gorgolewski. Ożenił się z Polką, lwowianką – Marią ze Staszkiewiczów. Jego syn, Henryk Karol Périer, oraz wnuk Kazimierz Périer również zostali rzeźbiarzami w Lwowie.
Galeria
Przypisy