Abel Balbo

Abel Eduardo Balbo (ur. 1 czerwca 1966 w Villa Constitución) to argentyński piłkarz, który grał na pozycji napastnika oraz trener.

Kariera piłkarska

Balbo jest wychowankiem klubu Newell’s Old Boys, w którym spędził jeden sezon, a następnie został zakupiony przez stołeczne River Plate.

Latem 1989 roku przeniósł się do Europy, dołączając do Udinese. Jego debiutancki sezon okazał się udany, bowiem w 29 meczach zdobył 11 bramek. Niestety, drużyna Udinese wypadła słabo, spadając do Serie B. Na drugim poziomie rozgrywkowym, Balbo poprawił swoje osiągnięcia, kończąc sezon jako król strzelców ligi z 23 golami. W rozgrywkach 1992/1993 Argentyńczyk zajął drugie miejsce w klasyfikacji strzelców Serie A (21 goli), co zaowocowało transferem do AS Romy latem 1993 roku. W klubie z Wiecznego Miasta spędził pięć sezonów, jednak jego równa forma nie przyniosła wielu trofeów, co z czasem uległo zmianie.

W 1998 roku Argentyńczyk podpisał kontrakt z Parmą, gdzie w swoim pierwszym i jedynym sezonie zdobył dublet – Puchar Włoch oraz Puchar UEFA. Po tym sezonie zmienił klub, przenosząc się na rok do Fiorentiny.

W 2000 roku powrócił do Romy, gdzie pełnił rolę rezerwowego dla Marco Delveccio, Vincezno Montelli oraz Gabriela Batistuty. W barwach Giallorossi zdobył swoje pierwsze Scudetto w 2001 roku. Swoją karierę piłkarską zakończył rok później jako zawodnik Boca Juniors.

Po zakończeniu aktywnej kariery, prowadził Treviso oraz Arezzo, jednak bez większych sukcesów.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Albicelestes zadebiutował w meczu Copa America 1989 przeciwko Urugwajowi (0:2).

Balbo uczestniczył w trzech Mistrzostwach Świata (1990, 1994, 1998) oraz dwóch edycjach Copa America (1989, 1995).

W sumie dla reprezentacji Argentyny rozegrał 37 meczów, zdobywając 11 goli.

Statystyki

Klubowe

Reprezentacyjne

Sukcesy

Klubowe

Newell’s Old Boys

Primera Division: 1988