Abe Attell

Abraham Washington „Abe” Attell

Urodził się 22 lutego 1883 roku w San Francisco, a zmarł 7 lutego 1970 roku w New Paltz, Nowy Jork. Był amerykańskim bokserem, który zdobył tytuł zawodowego mistrza świata w kategorii piórkowej.

Pochodził z rodziny imigrantów żydowskich. Swoją karierę zawodową rozpoczął w 1900 roku. W 1901 roku dwukrotnie zremisował oraz raz pokonał byłego mistrza świata w wadze piórkowej, George’a Dixona. W następnym roku zremisował i pokonał Kida Broada oraz wygrał z Aurelio Herrerą.

3 września 1903 roku w Saint Louis stoczył walkę o wakujący tytuł mistrza świata wagi piórkowej z Johnnym Reaganem, którą wygrał na punkty po 20 rundach. W 1904 roku obronił swój tytuł, pokonując Harry’ego Forbesa dwukrotnie oraz ponownie Reagana, a także wygrał w towarzyskiej walce z Aurelio Herrerą. Jednak 13 października tego samego roku w Saint Louis stracił mistrzostwo, przegrywając przez nokaut w 5. rundzie z Tommym Sullivanem. W 1905 roku ponownie pokonał Forbesa i stoczył walkę bez rozstrzygnięcia z Battlingiem Nelsonem.

Attell odzyskał tytuł mistrza świata wagi piórkowej 22 lutego 1906 roku w Chicago, pokonując Jimmy’ego Walsha. W obronach tytułu do 1910 roku wygrał lub zremisował z takimi zawodnikami, jak: Frankie Neil (dwukrotnie), Harry Baker (dwukrotnie), Billy DeCoursey, Walsh (dwukrotnie), Billy Kid Solomon, Freddie Weeks (dwukrotnie), Owen Moran (remis), Eddie Kelly (trzykrotnie), Biz Mackey (dwukrotnie), Tommy O’Toole, Johnny Moran i Johnny Kilbane. W walkach towarzyskich zremisował z Battlingiem Nelsonem, przegrał z Freddiem Welshem oraz stoczył walki bez rozstrzygnięcia z Adem Wolgastem, Jimem Driscollem i trzykrotnie z Owenem Moranem.

22 lutego 1912 roku w Vernon ponownie stanął do walki o tytuł mistrza świata z Johnnym Kilbane’em, lecz tym razem przegrał na punkty po 20 rundach. W tym samym roku doznał porażki z byłym mistrzem olimpijskim Oliverem Kirkiem, któremu zrewanżował się w 1913 roku. W 1913 roku stoczył także walkę bez rozstrzygnięcia z Jimmym Walshem oraz pokonał na punkty George’a „KO” Chaneya. Po 1913 roku stoczył jedynie 3 walki, z czego ostatnią w 1917 roku.

Attell miał kontakty z gangsterem Arnoldem Rothsteinem. W 1919 roku był zamieszany w skandal dotyczący ustawiania meczów baseballowych (skandal Black Sox), jednak nie udowodniono mu winy w tym przestępstwie.

Dwaj bracia Abe’a Attella, Monte („the Nob Hill Terror”) i Caesar („Two and a Half”), również byli zawodowymi bokserami. Monte był mistrzem świata w wadze koguciej w latach 1909-1910, co sprawiło, że Abe i Monte byli pierwszymi braćmi, którzy posiadali tytuły mistrza świata w tym samym czasie.

W sumie Attell stoczył 154 walki, z czego 72 wygrał, 9 przegrał, 16 zremisował, 53 zakończyło się wynikiem no decision, a 2 jako no contest. W 1990 roku został wprowadzony do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy.

Przypisy

Bibliografia

James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 60-61. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.).

ABE ATTELL („THE LITTLE HEBREW”) [online], International Jewish Sports Hall of Fame [dostęp 2013-02-24] (ang.).

Abe Attell [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2013-02-24] (ang.).

Abe Attell (Abraham Washington Attell) (the „Little Champ”) [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2013-02-24] (ang.).

Wykaz walk zawodowych Attella [online], boxrec.com [dostęp 2013-02-24] (ang.).