Abdusattor Eshonqulov

Abdusattor Eshonqulov (ros. Абдусаттар Ишанкулов, urodzony 29 listopada?/12 grudnia 1917 w Taszkencie, zmarły 2 grudnia 1997 tamże) był radzieckim lotnikiem wojskowym, w stopniu majora, oraz Bohaterem Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys

Był narodowości uzbeckiej. Do 1934 roku uczęszczał do rabfaku przy Środkowoazjatyckim Uniwersytecie Państwowym w Taszkencie. Następnie podjął pracę jako pomocnik majstra w zakładzie tkackim w tekstylnym kombinacie w Taszkencie. Od sierpnia 1937 roku służył w Armii Czerwonej. W 1939 roku ukończył wojskową szkołę lotniczo-techniczną w Wolsku, a następnie został technikiem lotniczym na wyższych kursach lotniczych w Lipiecku. W 1942 roku ukończył wojskową szkołę lotniczą w Woroneżu, a w 1943 roku w Bałaszowie, gdzie służył w 5 zapasowym pułku lotniczym. Od stycznia 1944 do maja 1945 roku brał udział w wojnie z Niemcami jako lotnik, starszy lotnik oraz dowódca klucza w 62 pułku lotnictwa szturmowego 233 Dywizji Lotnictwa Szturmowego 4 Armii Powietrznej. Walczył na Froncie Zachodnim oraz 2 Białoruskim. Wykonał ponad sto lotów bojowych na samolocie Ił-2, niszcząc 10 czołgów, 69 samochodów oraz wiele broni i siły żywej wroga. Po zakończeniu wojny służył w lotnictwie Turkiestańskiego Okręgu Wojskowego, a od 1949 roku w lotnictwie wojskowo-transportowym, gdzie zabezpieczał transport uczonych zaangażowanych w radziecki projekt atomowy, w tym m.in. Kurczatowa i Wannikowa. W latach 1958-1960 pracował w dziale transportowym Państwowego Naukowo-Badawczego Instytutu Sił Powietrznych, a w 1959 roku uzyskał stopień majora. W maju 1960 roku przeszedł do rezerwy. W 1957 roku otrzymał tytuł lotnika wojskowego I klasy. Mieszkał w Lubiercach w obwodzie moskiewskim, a później wrócił do Taszkentu.