Abdullah Ibrahim

Abdullah Ibrahim, wcześniej znany jako Adolph Johannes Brand oraz Dollar Brand (ur. 9 października 1934 w Kapsztadzie) to południowoafrykański pianista i kompozytor jazzowy. W 2019 roku otrzymał nagrodę NEA Jazz Masters Award.

Życiorys

Urodził się jako Adolph Johannes Brand. Swoją przygodę z grą na fortepianie rozpoczął w wieku siedmiu lat, a profesjonalnie zajął się muzyką jazzową w 1949 roku. W 1959 i 1960 roku występował z Kippie Moeketsi w zespole The Jazz Epistles w Sophiatown. W 1960 roku nagrali album, który był pierwszą płytą zarejestrowaną przez czarnoskórych artystów w RPA. Później brał udział w europejskiej trasie z musicalem King Kong.

Na stałe przeniósł się do Europy w 1962 roku. Ze swoim zespołem, The Dollar Brand Trio, występował m.in. w Africana Club w Zurychu. W lutym 1963 roku jego przyszła żona, Sathima Bea Benjamin, namówiła Duke’a Ellingtona do posłuchania tria podczas jego pobytu w Zurychu. Efektem tego spotkania była sesja nagraniowa dla Reprise Records, na której powstała płyta Duke Ellington presents The Dollar Brand Trio. Druga płyta tria, nagrana również z Ellingtonem i Billym Strayhornem, z wokalem Sathimy Bea Benjamin, pozostała nieopublikowana aż do 1996 roku (pod tytułem A Morning in Paris, wydana na nazwisko Benjamin). W skład The Dollar Brand Trio wchodzili także Johnny Gertze na basie oraz Makaya Ntshoko na perkusji.

Ibrahim koncertował głównie w Europie, Stanach Zjednoczonych oraz RPA, najczęściej grając z zespołem, ale również jako solista. Oprócz fortepianu potrafi grać na flecie, saksofonie i wiolonczeli.

W połowie lat 70., po nawróceniu na islam, wrócił do Afryki i zmienił swoje imię oraz nazwisko. Z powodów politycznych jego pobyt w Afryce był krótki i w 1976 roku osiedlił się w Nowym Jorku. W czasie swojego pobytu w RPA nagrał kilka utworów, m.in. z Basilem Coetzee i Robbie Jansenem, w tym znany kawałek Mannenberg.

Po przybyciu do USA nawiązał współpracę z saksofonistą Carlos Wardem.

Ibrahim skomponował i nagrał muzykę do kilku filmów. Ścieżki dźwiękowe z filmów Chocolat z 1988 roku i S’en fout la mort z 1990 roku (obie w reżyserii Francuzki Claire Denis) ukazały się na albumach. Album z muzyką do filmu Chocolat nosił tytuł Mindif, natomiast muzyka do drugiego filmu została wydana pod tytułem No Fear, No Die.

Po zakończeniu apartheidu osiedlił się w Kapsztadzie.