Abdullah ibn Ismail
Abdullah ibn Ismail, znany również jako Abdullah IV (arab. عبد الله بن إسماعيل = ʿAbd Allah ibn Ismāʿīl), urodził się w 1694 roku, a zmarł w 1757 roku. Był sułtanem Maroka z dynastii Alawitów i jednym z siedmiu synów Mulaja Ismaila.
Życiorys
Abdullah ibn Ismail sześciokrotnie obejmował sułtański tron, a jego rządy miały miejsce w burzliwym okresie walk o sukcesję po śmierci Mulaja Ismaila. Po raz pierwszy objął władzę w 1729 roku, po zgonie swojego brata Ahmada. W 1734 roku jednak został uwięziony, a na tron wstąpił inny z jego braci, Ali. Abdullah zdołał odzyskać władzę na krótko w 1736 roku, lecz znowu został pojmany, a nowym sułtanem został kolejny jego brat, Muhammad. Muhammad rządził przez dwa lata, aż do 1738 roku, kiedy to także wpadł w niewolę, a jego miejsce zajął Al-Mustadi. Po dwóch latach rządów Al-Mostadiego, Abdullah znowu przejął władzę i panował aż do czerwca 1741 roku. Krótkotrwałą władzę w tym czasie sprawował inny brat, Zajn al-Abidin, jednak w listopadzie 1741 roku Abdullah ponownie objął tron. Pozostał sułtanem aż do swojej śmierci w 1757 roku, z przerwami w latach 1742–1743 oraz 1747–1748, kiedy to Maroko ponownie znalazło się pod rządami Al-Mustadiego ibn Ismaila. Jego następcą został syn Muhammad.
Bibliografia
The Alawi Dynasty: GENEALOGY (4). royalark.net. [dostęp 2017-05-29]. (ang.).