Abdullah bin Abdulkadir (znany jako Munshi) (ur. 1796 w Malakce, zm. 1854 w Dżuddzie) był malajskim pisarzem oraz pamiętnikarzem.
Życiorys
Abdullah miał częściowe pochodzenie arabskie (z Jemenu) oraz tamilski rodowód. Uczył języka malajskiego indyjskich żołnierzy stacjonujących w Malakce, a następnie również brytyjskich i amerykańskich misjonarzy oraz przedsiębiorców. Był opistą i kancelistą Stamforda Rafflesa, a od 1815 roku pełnił funkcję tłumacza Ewangelii oraz innych tekstów na język malajski dla Londyńskiego Towarzystwa Misyjnego. Dwadzieścia lat później pracował jako drukarz dla misjonarzy. Uznawany jest za prekursora nowoczesnej literatury malajskiej i indonezyjskiej oraz przyczynił się do rozwoju malaistyki. Fragmenty jego pamiętników zostały przetłumaczone na język polski i opublikowane pod tytułem Dzieje Abdullaha i Podróż do Mekki w Antologii literatury malajskiej Roberta Stillera w 1971 roku.
Bibliografia
- Nowa encyklopedia powszechna PWN t. 1, Warszawa 1998.
- Abdullah bin Abdul Kadir, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).