Abdułchakim Ismaiłow

Abdułchakim Isakowicz Ismaiłow

Abdułchakim Isakowicz Ismaiłow (ros. Абдулхаким Исакович Исмаилов, ur. 1 lipca 1916 we wsi Czagarotar w rejonie chasawjurckim w Dagestanie, zm. 16 lutego 2010 tamże) – radziecki wojskowy, starszy sierżant, Bohater Federacji Rosyjskiej (1996).

Życiorys

Urodził się w kumyckiej rodzinie chłopskiej. Posiadał wykształcenie podstawowe i pracował w kołchozie w swojej rodzinnej wsi. W 1939 roku został powołany do Armii Czerwonej, gdzie służył w zwiadowczej kompanii strzelców w Ukraińskiej SRR.

Od czerwca 1941 roku brał udział w wojnie z Niemcami. Latem 1942 roku uczestniczył w bitwie pod Stalingradem, w której odniósł ciężkie rany. Po wyleczeniu w listopadzie 1942 roku powrócił na front. Jako zwiadowca w 101. samodzielnej kompanii piechoty z 83 Dywizji Strzeleckiej, w składzie 8. Gwardyjskiej Armii, brał udział w okrążaniu i likwidacji niemieckiego zgrupowania pod Stalingradem oraz w wyzwalaniu Rostowa nad Donem, Donbasu, Zaporoża i Odessy. Za swoje męstwo i odwagę na terytorium Ukrainy został odznaczony Orderem Sławy III klasy. Następnie wyróżnił się w walkach na terytorium Polski, w tym podczas forsowania Wisły w składzie 1 Frontu Białoruskiego, za co otrzymał Order Czerwonego Sztandaru.

Szczególnie zapisał się w historii podczas szturmu Berlina, gdzie w noc z 28 na 29 kwietnia 1945 roku w walkach ulicznych zadał wrogowi straty w postaci 30 zabitych i 24 wziętych do niewoli. Dnia 2 maja 1945 roku został sfotografowany przez Jewgienija Chałdieja jako jeden z żołnierzy zawieszających na Reichstagu czerwony sztandar ZSRR; ta fotografia stała się międzynarodowym symbolem zwycięstwa ZSRR nad III Rzeszą.

W październiku 1945 roku, z powodu stanu zdrowia, został zdemobilizowany jako starszy sierżant. Po powrocie do rodzinnej wsi objął stanowisko przewodniczącego wiejskiego komitetu wykonawczego. Na jego cześć nazwano szkołę w jego rodzinnej miejscowości.