Abdul Qadeer Khan (urdu عبدالقدیر خان; urodził się 1 kwietnia 1936 w Bhopalu, zmarł 10 października 2021 w Islamabadzie) był pakistańskim inżynierem i naukowcem, uznawanym za twórcę pakistańskiego programu atomowego.
Życiorys
W 1952 roku emigrował z Indii do Pakistanu Zachodniego. W 1960 roku ukończył studia z zakresu metalurgii na Uniwersytecie w Karaczi. Następnie kontynuował naukę za granicą, zdobywając w 1972 roku doktorat z inżynierii metalurgii na Katholieke Universiteit Leuven.
Od 1972 roku pracował w brytyjsko-holendersko-niemieckim konsorcjum atomowym URENCO. 17 września 1974 roku wysłał list do premiera Pakistanu Zulfikara Alego Bhutto przez pakistańską ambasadę w Belgii, w którym oferował pomoc w zdobyciu broni jądrowej dla kraju. W liście tym argumentował, że wykorzystanie wzbogaconego uranu jest efektywniejszą metodą uzyskania bomby atomowej niż użycie plutonu, nad którym już prowadzono prace w Pakistanie. W grudniu 1974 roku Abdul Qadeer Khan spotkał się z Bhutto i namówił go do rozpoczęcia programu budowy bomby atomowej.
Początkowo współpracował z Pakistańską Komisją Energii Atomowej, jednak po nieporozumieniach z jej przewodniczącym, Munirem Ahmad Khanem, premier Bhutto w lipcu 1976 roku powierzył mu kontrolę nad laboratorium (projekt 706) w Kahucie. Pakistan dołączył do klubu atomowego 28 maja 1998 roku, po pomyślnym teście przeprowadzonym w Chaghi w Beludżystanie.
31 stycznia 2004 roku został aresztowany pod zarzutem transferu technologii nuklearnych do innych krajów. Początkowo zaprzeczał swojemu udziałowi w proliferacji broni jądrowej, jednak 4 lutego w wystąpieniu telewizyjnym przyjął „całą odpowiedzialność” i zwrócił się do narodu o „akt łaski”. Dzień później został ułaskawiony przez prezydenta Perveza Musharrafa, lecz do 2009 roku pozostawał w areszcie domowym.