Mułła Beradar – kluczowa postać talibów
Mułła Beradar, znany również jako Abdul Ghani (paszto عبدالغنی برادر; ur. 1968), był członkiem rady kierowniczej i jednym z najważniejszych dowódców afgańskich talibów. W ostatnich latach życia postrzegany był jako druga najważniejsza osoba w strukturach organizacji. Był ostatnim żyjącym założycielem ruchu talibów oraz szwagrem przywódcy religijnego ugrupowania, mułły Mohammada Omara.
Pochodził z arystokratycznego plemienia Popalzajów. Był jednym z głównych inicjatorów powstania ruchu talibów w 1994 roku, a po zdobyciu przez nich władzy w Afganistanie, zajmował kluczowe stanowiska, w tym szefa służb bezpieczeństwa, wiceministra obrony, szefa wywiadu oraz gubernatora prowincji Herāt, znajdującej się w pobliżu granicy z Iranem.
Po interwencji wojsk koalicji amerykańskiej w Afganistanie w 2001 roku, uciekł do Pakistanu, gdzie wszedł w skład dziesięcioosobowej rady dowódczej talibów, powołanej przez mułłę Omara.
W 2005 roku amerykański wywiad ustalił, że w przypadku śmierci Mohammada Omara, Mułła Beradar byłby najprawdopodobniej jego następcą.
Zgodnie z informacjami przekazanymi przez afgańskie Ministerstwo Obrony, Mułła Beradar miał zginąć 30 sierpnia 2007 roku w wyniku wybuchu bomby. Incydent miał miejsce po wieczornym ataku grupy talibańskich partyzantów na kolumnę wojsk rządowych, która wezwała wsparcie lotnicze. Amerykańskie samoloty zlokalizowały i zbombardowały uciekających zamachowców, wśród których, według podsłuchanych informacji afgańskiego wojska, znajdował się Beradar. Strona talibańska nie zaprzeczała tym doniesieniom, jednak później okazało się, że Beradar przeżył atak.
Bibliografia
- Wojciech Jagielski, Śmierć taliba numer 2, w: „Gazeta Wyborcza”, 31 sierpnia 2007.
- Internetowy Portal Informacyjny Wiadomości.Onet.pl (PAP, ML /30.08.2007 12:45).