Abdoulaye Traoré (iworyjski piłkarz)

Abdoulaye Traoré

Abdoulaye Traoré, znany także jako Ben Badi, urodził się 4 marca 1967 roku w Abidżanie. Jest to iworyjski piłkarz, który w trakcie swojej kariery grał na pozycji napastnika.

Kariera piłkarska

Traoré rozpoczął swoją karierę w Stella Club d’Adjamé w 1983 roku. Z tym zespołem zdobył mistrzostwo Wybrzeża Kości Słoniowej w 1984 roku. W latach 1984-1985 grał w ASEC Mimosas, a następnie przeniósł się do portugalskiego Sportingu Braga. W 1986 roku trafił do Francji, do FC Metz. Po nieudanych próbach dostania się do pierwszego składu Metzu, opuścił klub na rzecz drugoligowego FC Sète. Po krótkiej przygodzie w pierwszoligowym Toulonie, dołączył do trzecioligowego Avignon Foot 84, z którym awansował do Ligue 2.

W 1990 roku Traoré wrócił do swojej ojczyzny i przez pięć lat ponownie grał w ASEC Mimosas. Z tym klubem sześciokrotnie zdobył mistrzostwo Wybrzeża Kości Słoniowej w latach 1990, 1991, 1992, 1993, 1994 i 1995, a także dwukrotnie zdobył Puchar Wybrzeża Kości Słoniowej w 1990 i 1995 roku. W latach 1992 i 1994 został królem strzelców ligi. W latach 1995-1997 występował w saudyjskiej Al-Urooba Jof.

Kariera reprezentacyjna

Abdoulaye Traoré grał w reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej. W 1984 i 1985 roku brał udział w przegranych eliminacjach do Mistrzostw Świata 1986. W 1986 roku zagrał w Pucharze Narodów Afryki, gdzie WKS zdobyło brązowy medal. W trakcie tego turnieju wystąpił w czterech meczach, zdobywając dwie bramki przeciwko Mozambikowi oraz grając z Egiptem, Senegalem, Kamerunem i Marokiem. Z trzema zdobytymi golami został wicekrólem strzelców turnieju. W 1988 roku ponownie zagrał w Pucharze Narodów Afryki, gdzie WKS odpadło w fazie grupowej, uczestnicząc w trzech meczach przeciwko Algierii (z bramką), Zairem (z bramką) i Marokiem. Wraz z Lakhdarem Belloumim, Rogerem Millą i Gamalem Abdel El-Hamidem zdobył tytuł króla strzelców turnieju. W 1989 roku brał udział w przegranych eliminacjach do Mistrzostw Świata 1990.

W 1990 roku po raz trzeci wystąpił w Pucharze Narodów Afryki, gdzie WKS znowu odpadło w fazie grupowej. W tym turnieju zagrał w trzech meczach z Egiptem (gdzie zdobył 2 bramki), Algierią oraz Nigerią. W 1992 roku uczestniczył w największym sukcesie WKS, jakim było zdobycie Pucharu Narodów Afryki. Na tym turnieju Traoré wystąpił w pięciu meczach z Algierią (z bramką), Kongo, Zambią, Kamerunem oraz w finale z Ghaną. W tym samym roku wziął udział w pierwszej edycji Pucharu Konfederacji, znanym wówczas jako Puchar Króla Fahda. Po porażkach z Argentyną i USA (gdzie zdobył bramkę) Wybrzeże Kości Słoniowej zajęło ostatnie, czwarte miejsce. Traoré wystąpił w obu tych meczach. W latach 1992 i 1993 wziął udział w przegranych eliminacjach do Mistrzostw Świata 1994.

W 1994 roku po raz piąty wystąpił w Pucharze Narodów Afryki, gdzie WKS zdobyło brązowy medal. W tym turnieju zagrał w czterech meczach z Sierra Leone, Zambią, Ghaną (zdobywając bramkę) oraz Nigerią. W 1996 roku po raz szósty wziął udział w Pucharze Narodów Afryki, gdzie WKS odpadło w fazie grupowej. Traoré wystąpił we wszystkich trzech meczach przeciwko Ghanie, Mozambikowi i Tunezji. W sumie w latach 1984-1996 zagrał w reprezentacji 64 razy, zdobywając 44 bramki, co daje mu drugie miejsce pod względem liczby zdobytych goli po Didierze Drogbie.