Abdon Kłodziński
Abdon Kłodziński (25 października 1881, Kęty – 18 października 1937, Kraków) był polskim historykiem mediewistą, specjalistą w zakresie historii prawa polskiego oraz redaktorem źródeł historycznych. Jego bratem był Adam Kłodziński.
Życiorys
Abdon był synem Zygmunta Franciszka Kłodzińskiego (1838-1914), który był powstańcem styczniowym oraz urzędnikiem magistratu w Kętach. Studiował prawo i historię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 1908 roku uzyskał doktorat z historii na podstawie pracy zatytułowanej „Wojna dyplomatyczna Zygmunta Augusta z Zakonem Inflanckim 1556-1557”. W latach 1909-1910 brał udział w rzymskiej ekspedycji Akademii Umiejętności. Następnie pracował w Archiwum Krajowym Akt Grodzkich i Ziemskich w Krakowie. W latach 1919–1925 był wykładowcą na Uniwersytecie w Poznaniu, gdzie w 1921 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Od 1925 roku pełnił funkcję profesora nadzwyczajnego historii ustroju i prawa polskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1930 roku otrzymał nominację na profesora zwyczajnego. Był edytorem wielu cennych źródeł historycznych. Zmarł i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Wybrane publikacje
- O archiwum Skarbu Koronnego na zamku krakowskim, 1923.
- Dawne polskie prawo prywatne, 1928.
- Najstarsza księga Sądu Najwyższego prawa niemieckiego na zamku krakowskim, 1936.
Przypisy
Bibliografia
Krystyna Śreniowska, Kłodziński Abdon [w:] Słownik historyków polskich, red. M. Prosińska-Jackl, Warszawa 1994, s. 231.
Władysław Sobociński, Kłodziński Abdon Jan (1881-1937) [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 13, Wrocław 1967-1968, s. 55-56.