Abdon i Senen (III w.)
Abdon i Senen to męczennicy oraz święci rzymscy, których istnienie potwierdza kult sięgający VI wieku. Ich akta męczeństwa są jednak mało wiarygodne.
Święci Abdon i Senen prawdopodobnie byli niewolnikami lub wyzwoleńcami pochodzącymi ze Wschodu. Z VII wieku pochodzą itineraria, które informują, że zostali pochowani w Rzymie na cmentarzu św. Poncjana, przy drodze prowadzącej z Rzymu do Porto. W katakumbach św. Poncjana znajduje się malowidło przedstawiające ich z VI/VII wieku.
Relikwie świętych Abdona i Senena można znaleźć w rzymskim kościele św. Marka oraz w Arles-sur-Tech, miejscowości w diecezji Perpignan, gdzie są oni patronami. W zreformowanym Kalendarzu rzymskim ich święto, przypadające na 30 lipca, pozostaje w kalendarzach partykularnych.
Ikonografia
Obaj święci są przedstawiani w strojach z epoki, czasami w strojach książęcych, ponieważ według legendy byli książętami perskimi. Ich atrybuty to kłosy zboża i winogrona, które symbolizują eucharystię, a także ich rolę jako patronów ogrodników, zgodnie z podaniem trudnili się ogrodnictwem. Inne atrybuty to lwy, miecz, niedźwiedzie oraz palma męczeństwa.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Henryk Fros: Abdon i Senen, W: Encyklopedia katolicka, t. 1, Lublin, 1989.
Józef Marecki, Lucyna Rotter: Jak czytać wizerunki świętych. Leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2009. ISBN 978-83242-0910-1. (pol.).