Abdallah Muhammad Abd al-Halim (ur. w 1913 roku w Kafr Bulin w Egipcie, zm. w 1970) był egipskim pisarzem, nowelistą, a także scenarzystą filmowym i telewizyjnym.
Życiorys
Ukończył studia na Wydziale Literatury Arabskiej w 1937 roku. Następnie podjął pracę w Kairze w Akademii Języka Arabskiego. Od 1967 roku pełnił funkcję redaktora naczelnego czasopism wydawanych przez tę Akademię.
Jako pisarz odbył roczną podróż do Francji, aby zapoznać się z literaturą tego kraju. W swoich dziełach zazwyczaj posługuje się pierwszą osobą, choć niekoniecznie pisze o sobie samej.
Powieści
- Lakita (Podrzutek) – 1946
- Ba’da’lghurub (Po zachodzie) – 1949
- Szams al-charif (Jesienne słońce) – 1952
- Ghusn az-zajtun (Gałązka oliwna) – 1955
- Min adżli waladi (Dla mego syna) – 1957
- Sukun al’-asifa (Cisza burzy) – 1960
Nowele
- Al-Nafidha al-ghurubijja (Zachodnie okno) – 1954
- Alwan min as-sa’ada (Barwy szczęścia) – 1958
Bibliografia
- Mały słownik kultury świata arabskiego, Wiedza Powszechna, W-wa, 1971
- Stephan Guth, Liebe und Mannesehre: Szenen einer muslimischen Kleinbürgerehe, beleuchtet anhand des Romans »Der Ölzweig« (Ġuṣn az-zaytūn) von Muḥammad ʿAbdalḥalīm ʿAbdallāh, Berlin: Kl. Schwarz Verlag, 1987 (Islamkundliche Untersuchungen; Bd. 122)
- Encyclopaedia of Islam