Abdallah ibn Muhammad al-Chakani (arab. أبو القاسم عبدالله بن محمد الخاقاني, zmarł około 926/927 roku w Bagdadzie) był wysokim urzędnikiem kalifatu Abbasydów, który pełnił funkcję wezyra w latach 924–925.
Życiorys
Abdallah był synem Muhammada ibn Ubajda Allah al-Chakaniego, który wcześniej był wezyrem w latach 912–913. Dziadkiem Abdallaha był Ubajd Allah ibn Jahja ibn Chakan, który również sprawował tę funkcję w latach 851-861 oraz 870-877.
Pod kierownictwem ojca, wspólnie z bratem, pełnił rolę sekretarza. Dodatkowo zarządzał administracją, podczas gdy jego ojciec koncentrował się na zabezpieczeniu swojej pozycji na dworze. Historycy zgodnie opisują Abdallaha oraz jego ojca jako leniwych i niekompetentnych. Dowodem na to jest fakt, że w ciągu dwudziestu dni powołał siedmiu gubernatorów tego samego okręgu, którzy przypadkowo spotkali się w tej samej gospodzie w drodze do objęcia urzędów.
W wyniku nieporadzenia sobie z wyzwaniami, został odwołany w listopadzie 925 roku przez ówczesnego regenta kalifatu, Mu’nisa al-Muzaffara. Zgodnie z obowiązującym zwyczajem, został uwięziony i zmuszony do zapłacenia grzywny. Po uwolnieniu zmarł w 926/927 roku.
Przypisy
Bibliografia
Dominique Sourdel: Ibn K̲h̲āḳān. W: Bernard Lewis, Victor Louis Ménage, Charles Pellat, Joseph Schacht: The Encyclopaedia of Islam. T. III. Brill, 1971, s. 824. DOI: 10.1163/1573-3912_islam_COM_0329. OCLC 495469525. (ang.).
Hugh N. Kennedy: The Reign of al-Muqtadir (295–320/908–32): A History. Brill, 2013, s. 13-47, seria: Crisis and Continuity at the Abbasid Court: Formal and Informal Politics in the Caliphate of al-Muqtadir (295-320/908-32). ISBN 978-90-04-25271-4. [dostęp 2024-11-02]. (ang.).
Maaike van Berkel, Nadia Maria El Cheikh, Hugh Kennedy, Leitzia Osti: Crisis and Continuity at the Abbasid Court: Formal and Informal Politics in the Caliphate of al-Muqtadir (295-320/908-32). Leiden: Brill, 2013, s. 18-257. ISBN 978-90-04-25270-7. [dostęp 2024-11-02]. (ang.).