Abd Allah an-Nusur
Abd Allah an-Nusur (ar. عبد الله النسور, ur. 1939 w As-Salt) to jordański polityk, który pełnił funkcję wielokrotnego ministra oraz byłym wicepremierem. Od 11 października 2012 roku do 1 czerwca 2016 roku sprawował urząd premiera Jordanii.
Życiorys
Urodzony w 1939 roku w As-Salt, Abd Allah an-Nusur ukończył szkołę średnią w 1956 roku. W 1960 roku zdobył tytuł licencjata z matematyki na Uniwersytecie Amerykańskim w Bejrucie, a w 1965 roku uzyskał dyplom MBA na University of Detroit Mercy w Detroit. W 1978 roku obronił pracę doktorską na paryskiej Sorbonie.
Swoją karierę zawodową rozpoczął w 1960 roku jako wykładowca. W 1963 roku zaczął pracować w Ministerstwie Edukacji, a w 1970 roku objął przewodnictwo w Królewskim Towarzystwie Naukowym. W 1975 roku został stałym przedstawicielem Jordanii przy UNESCO, a od 1978 do 1984 roku pełnił różne funkcje w kilku ministerstwach.
W 1984 roku po raz pierwszy wszedł do rządu, obejmując stanowisko ministra planowania. W kolejnych latach sprawował różne funkcje ministerialne, w tym w 1986 roku ministra edukacji, w 1991 roku ministra spraw zagranicznych, w 1993 roku ministra przemysłu i handlu, a w 1996 roku ministra szkolnictwa wyższego. W 1997 roku został wicepremierem oraz ministrem rozwoju administracyjnego, a w 1998 roku wicepremierem i ministrem informacji.
W 1989 roku po raz pierwszy zdobył mandat deputowanego do Izby Reprezentantów, a cztery lata później uzyskał reelekcję. W 1997 roku król Husajn mianował go członkiem Senatu, gdzie zasiadał do 2001 roku. W 2009 roku król Abdullah II ponownie powołał go na senatora, a rok później an-Nusur zdobył mandat deputowanego w wyborach parlamentarnych.
10 października 2012 roku król Abdullah II powierzył an-Nusurowi zadanie utworzenia nowego rządu. Nominacja na premiera miała miejsce kilka dni po rozwiązaniu przez króla parlamentu i dymisji gabinetu Fajiza at-Tarawiny. Nowy rząd, składający się z 21 ministrów, został zaprzysiężony następnego dnia. Jego głównym celem było przygotowanie wcześniejszych wyborów parlamentarnych, które miały odbyć się w ciągu czterech miesięcy, oraz prowadzenie dialogu pomiędzy różnymi środowiskami społecznymi i politycznymi w celu zachęcenia ich do uczestnictwa w wyborach. Szczególną uwagę poświęcono głównej partii opozycji islamskiej, Islamskiemu Frontowi Działań, który ogłosił zamiar bojkotu wyborów z powodu braku reformy prawa wyborczego, zarzucając dyskryminację obywateli pochodzenia palestyńskiego, którzy stanowili trzon jego zwolenników.
18 marca 2014 roku rząd an-Nusura przetrwał głosowanie nad wotum nieufności. Parlamentarzyści oskarżali go o niewłaściwą reakcję na zabójstwo sędziego Rajda Zuajtira, który został zastrzelony przez izraelskich żołnierzy na granicy państwowej tydzień wcześniej. Posłowie domagali się wydalenia izraelskiego ambasadora oraz unieważnienia traktatu pokojowego z Izraelem z 1994 roku. Przeciwko wotum nieufności głosowało 81 deputowanych w 130-osobowym parlamencie. 29 maja 2016 roku rząd an-Nusura złożył dymisję, a król Abdullah II powołał Haniego al-Mulkiego na nowego premiera.