Abd al-Malik ibn Marwan

Abd al-Malik ibn Marwan (646–705) był kalifem z dynastii Umajjadów, rządzącym w latach 685–705. Był synem kalifa Marwana I oraz Aiszy, córki Mu’awiji I. Uznawany jest za jednego z najznakomitszych kalifów tej dynastii.

Życiorys

W wieku 16 lat Mu’awija I mianował go głową kancelarii państwowej w Medynie, gdzie pracował aż do momentu rewolty przeciwko następcy Mu’awiji, Jazidowi I (663–682). Zawarł pokój z Bizancjum w zamian za płacenie rocznego trybutu, co umożliwiło mu podbicie północnej Afryki przez wojska muzułmańskie.

W latach 683–692 pokonał szyitów oraz charydżytów podczas drugiej fitny, w dużej mierze dzięki znakomitemu wodzowi Al-Hadżdżadżowi Ibn Jusufowi. W 685 roku objął władzę w Damaszku.

Wprowadził znaczące reformy administracyjne, w tym zastosowanie języka arabskiego oraz powierzenie administracji Arabom. Przeprowadził także reformę monetarną, wprowadzając własną złotą i srebrną monetę, zastępując tym samym wcześniejsze monety bizantyjskie. Dodatkowo zorganizował system pocztowy.

Pod jego patronatem rozpoczęto budowę meczetów Umara i Al-Aksa w Jerozolimie.