Abbrewiatorowie
Abbrewiatorowie to sekretarze lub notariusze pracujący w kancelarii papieskiej, a także urzędnicy soborowi.
Pierwsze wzmianki na temat tej funkcji datują się na początek XIV wieku. Urząd ten został zniesiony za czasów papieża Pawła II. W późniejszym okresie, po jego reaktywowaniu, abbrewiatorowie otrzymali tytuł prałatury. Przykładem urzędnika soborowego, który pełnił rolę przełożonego abbrewiatorów na soborze w Bazylei, był późniejszy papież Pius II. Jeszcze jako Eneasz Silvius nosił tytuł (łac.) Abbreviator major.
Zobacz też
Bibliografia
Abbrewiatorowie. W: Encyklopedja Kościelna, według teologicznej encyklopedii Wetzera i Weltego, z licznymi uzupełnieniami. T. XIII. Warszawa: Czerwiński i Spółka, 1880. Brak numerów stron w książce.