Abbas III
Abbas III (1732–1740) był władcą Persji w latach 1732–1736, będąc jednocześnie ostatnim monarchą z dynastii Safawidów.
Był synem Tahmaspa II. Po detronizacji jego ojca przez Nadira w 1732 roku, ośmiomiesięczny Abbas został mianowany na władcę Persji. Nadir, który faktycznie rządził krajem, przyjął rolę pierwszego człowieka w państwie, pozostając jednak w cieniu władcy. W marcu 1736 roku Abbas również został usunięty z tronu, a władzę przejął Nadir Szach, co oznaczało koniec panowania dynastii Safawidów. W 1740 roku, w więzieniu w Sabzewar, Abbas i jego ojciec Tahmasp zostali zamordowani na rozkaz syna Nadira, Rezy-kul Mirzy. Ten czyn był wynikiem obaw o swoje następstwo po ojcu oraz plotek o rzekomej śmierci Nadira w Indiach, co mogło wywołać bunt zwolenników Safawidów.
Literatura
- L. Lockhart, Nadir Shah, London, 1938
- R.M. Savory, Encyclopædia Iranica
Zobacz też
Władcy Persji