Abax ecchelii – to gatunek chrząszcza należący do rodziny biegaczowatych oraz podrodziny dzierowatych.
Taksonomia
Po raz pierwszy gatunek ten został opisany w 1887 roku przez Stefano Bertoliniego w czasopiśmie „Bollettino della Società Entomologica Italiana”. W ramach tego gatunku wyróżnia się dwa podgatunki:
- Abax ecchelii ecchelii Bertolini, 1887
- Abax ecchelii venetianus J. Miiller, 1926
Morfologia
Ten chrząszcz charakteryzuje się wydłużonym ciałem o długości od 13 do 17 mm, które jest nieco węższe i bardziej wypukłe w porównaniu do A. beckenhauptii. Jego ubarwienie jest lśniąco czarne, z rudą lub rudobrązową większą częścią odnóży. Pokrywy chrząszcza mają całkowicie obrzeżone podstawy, są zaokrąglone i nie posiadają ząbków ani kątów barkowych. Większość międzyrzędów jest równej szerokości, przy czym międzyrząd siódmy w części barkowej jest płaski i niewyniesiony, natomiast międzyrząd ósmy w środkowej części jest bardzo wąski i wyniesiony, osiągając co najwyżej połowę szerokości międzyrzędu siódmego.
Ekologia i występowanie
Jest to owad europejski, który jest endemiczny dla północnych Włoch. Występuje w Prealpi Vicentine oraz Prealpy Weneckie, przy czym podgatunek A. e. venetianus jest endemitem Monte Cavallo.
Przypisy