Abantowie
Abantowie (stgr. Ἄβαντες) to starożytny lud o pochodzeniu trackim, który zamieszkiwał wyspę Eubeję, często kojarzony z Jonami.
Nazwa tej grupy etnicznej wywodzi się od ich pierwotnego miasta Abaj, znanego z wyroczni Apollina, oraz od króla Abasa, uważanego za lokalnego herosa i eponima. Następnie Abantowie osiedlili się na Eubei, szczególnie w miastach Chalkida i Eretria. Zgodnie z relacją Herodota, brali udział w kolonizacji Azji Mniejszej (Dzieje I, 146), a według Iona – także wyspy Chios. Jako odrębny szczep (fyla Abantis) pozostawali w Chalkidzie, co sprawiło, że nazwa ta zaczęła obejmować całą Eubeję.
Bibliografia
- Der Kleine Pauly. Lexikon der Antike. T. 1. München: Deutscher Taschenbuchverlag, 1979, kol. 2–3, ISBN 3-423-05963-X.
- Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z. Zdzisław Piszczek. Wyd. 8. Warszawa: PWN, 1990, s. 9. ISBN 83-01-03529-3. OCLC 749301902.