Abalienacja w prawie rzymskim
Abalienacja w starożytnym Rzymie oznaczała całkowite zrzeczenie się własności, odnosząc się do wszystkiego, co było w posiadaniu obywatela rzymskiego, w tym niewolników, bydła czy gruntów. Proces ten mógł odbywać się poprzez sprzedaż lub inne formy przekazania. Prawo to, określane jako jus abalienandi, również w późniejszych systemach prawnych, odnosiło się do możliwości przekazywania swojej własności innym osobom.