Abakus (z greckiego ἄβαξ abax) to termin, który w starożytności grecko-rzymskiej miał wiele znaczeń.
W odniesieniu do różnych zastosowań, określano nim prostokątne płyty oraz tablice, które wykorzystywano jako stoły bufetowe i dekoracyjne, a także jako płyty do gier towarzyskich, tablice do rysowania oraz rachunków, a nawet panele do wykładania ścian. W kontekście architektury klasycznej, słowo to odnosiło się do czworobocznej płyty, oddzielającej głowicę kolumny od belkowania.
Bibliografia
Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (red. Z. Piszczek). Wyd. 3. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 9