Aba II z Kaszkaru
Aba II z Kaszkaru (641-751) był teologiem, biskupem Kaszkaru oraz Katolikos-Patriarchą Wschodu w latach 741-751.
Urodził się w okolicach Kaszkaru jako syn Brich Sebiany (syr. „błogosławiona niech będzie jego wola”). Ukończył edukację w szkole seleucko-ktezyfońskiej. Przez pewien czas pełnił funkcję biskupa Kaszkaru, zanim w 741 roku został wybrany na patriarchę. W szóstym roku swojego pontyfikatu wszedł w konflikt z duchowieństwem Seleucji-Ktezyfonu, gdzie oskarżono go o nielegalne przejęcie kontroli nad szkołą. Zgodnie z listem, który został napisany przez kierownika, nauczycieli oraz „braci szkolnych”, zarzuty postawiono w czasie, gdy patriarcha był na rocznym urlopie zdrowotnym, prawdopodobnie w monastyrze al-Wasit. Po wyjaśnieniu sprawy powrócił na urząd patriarszy.
Aba II był autorem wielu prac teologicznych, głównie w formie komentarzy. Wśród jego dzieł znajdowały się: „Księga Zarządców” (syr. Ktābā d-esṭraṭige), komentarze do pism teologa Grzegorza z Nazianzusu, komentarz dotyczący dialektyki (najprawdopodobniej jednej z książek „Organona” Arystotelesa), homilia dla męczennika Zachego oraz „Homilie Egzegetyczne” (syr. Memre puššāqāye). Niestety, żadne z tych dzieł nie przetrwało do czasów współczesnych.
Grzegorz bar Hebraeus w swojej „Kronice Eklezjastycznej” opisuje pontyfikat Aby w następujący sposób:
Przypisy
Bibliografia
- J. B. Abbeloos, T. J. Lamy: Bar Hebraeus, Chronicon Ecclesiasticum. T. 3. Paryż: 2011, s. 152-6. (fr.).
- Aba II. W: Sebastian P. Brock, Aaron M. Butts, George A. Kiraz, Lucas Van Rompay: Gorgias Encyclopedic Dictionary of the Syriac Heritage. Gorgias Press, 2011, s. 1. (ang.).