Aasta Hansteen
Aasta Hansteen, znana także jako Hasta Hanseen (ur. 10 grudnia 1824 w Christianii, zm. 13 kwietnia 1908 tamże) to norweska malarka, pisarka oraz feministka.
Życiorys
Urodziła się w Christianii (obecnie Oslo) jako córka Christophera Hansteena, uznanego profesora astronomii, geofizyki oraz matematyki stosowanej na Uniwersytecie w Oslo. Swoje kształcenie artystyczne rozpoczęła w Kopenhadze (1840–1841), gdzie uczyła się rysunku. Następnie kontynuowała naukę przez trzy kolejne lata na Kunstakademie w Düsseldorfie, gdzie studiowała malarstwo. Jest kojarzona z szkołą düsseldorfską. Jej dzieła były wystawiane podczas wystawy światowej w Paryżu w 1855 roku.
Po powrocie do Norwegii osiedliła się w Christianii, gdzie przez kilka lat cieszyła się uznaniem jako portrecistka. Jej najpopularniejszym dziełem z tego okresu jest prawdopodobnie portret jej ojca, który można zobaczyć na stałej wystawie w norweskiej Galerii Narodowej.
Pod wpływem rosnącego zainteresowania jej twórczością, na kilka lat zrezygnowała z aktywności artystycznej i przeniosła się do regionu Telemark, gdzie zaczęła badać norweskie dialekty. Po powrocie do stolicy, studiowała u lingwisty Ivara Aasena. W 1862 roku opublikowała anonimowo książkę w języku nynorsk, uznawaną za pierwszą publikację w tym języku napisaną przez kobietę.
Wraz z przybraną córką Teodorą Nielsen 9 kwietnia 1880 roku wyruszyła z Christianii do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszkała przez dziewięć lat (1880–1889). Spędziła sześć i pół roku w okolicach Bostonu oraz dwa i pół roku na Środkowym Zachodzie, głównie w Chicago. Miała okazję spotkać lub zapoznać się z działalnością Lucy Stone, Julia Ward Howe, Mary Livermore oraz Wendella Phillipsa. W tamtym okresie utrzymywała się z pisania dla stołecznej gazety Verdens Gang, a także tworzyła portrety na zamówienie. Wśród jej prac znalazł się portret norweskiego działacza i pisarza Marcusa Thrane’a. W 1889 roku powróciła do Norwegii, zainteresowana ruchem praw kobiet. Dołączyła do Norweskiego Stowarzyszenia Praw Kobiet (Norsk Kvinnesaksforening), aktywnie uczestnicząc w działalności prasowej.
Zmarła w 1908 roku w Kristianii (Oslo) i została pochowana na cmentarzu Chrystusa Zbawiciela.