Aaron Tony Slight
Aaron Tony Slight (urodzony 19 stycznia 1966 w Masterton) to nowozelandzki motocyklista.
Kariera
Aaron rozpoczął swoją karierę w nowozelandzkich mistrzostwach w klasie 250 cm³ w 1984 roku. W 1987 roku zdobył tytuł mistrza tej serii, odnosząc sukcesy na motocyklu Yamaha. W 1988 roku zadebiutował w Mistrzostwach Świata Superbike, jednak nie odniósł wówczas znaczących sukcesów.
W 1989 roku, jeżdżąc na Kawasaki, zajął 3. miejsce w klasyfikacji generalnej Australijskich Mistrzostw Superbike. Równocześnie wystartował w trzech eliminacjach World Superbike, gdzie na torze Manfeild zajął drugie miejsce w pierwszym wyścigu, a w drugim uzyskał najszybsze okrążenie, co dało mu 14. lokatę w klasyfikacji. W 1990 roku Slight wystartował w dwóch rundach mistrzostw świata, uzyskując najlepszy wynik na Manfeild, gdzie zajął 3. miejsce, kończąc sezon na 19. pozycji.
W sezonie 1991 Slight zdobył tytuł mistrza w Mistrzostwach Superbike’ów Australii oraz Pacyfiku, a także zaliczył gościnny występ w mistrzostwach globu, gdzie w sześciu wyścigach dwukrotnie stanął na podium, w tym na torze Sugo oraz Phillip Island, gdzie osiągnął również najlepszy czas okrążenia.
Rok 1992 był dla Aarona pierwszym pełnym sezonem w World Superbike, gdzie podpisał kontrakt z zespołem Kawasaki Moving Team. Już w swoim debiutanckim wyścigu w Albacete zajął pierwsze miejsce i uzyskał najszybsze okrążenie, stając się pierwszym liderem klasyfikacji generalnej. Mimo to, sezon zakończył na 6. miejscu, a jego partner Rob Phillis był 3. W trakcie sezonu Slight jeszcze pięciokrotnie stawał na podium oraz trzykrotnie uzyskał najlepszy czas okrążenia.
W następnym sezonie Slight kontynuował współpracę z zespołem, a jego nowym partnerem został Amerykanin Scott Russell. Aaron ośmiokrotnie znalazł się w czołowej trójce, a podczas pierwszego wyścigu na torze Monza odniósł swoje drugie zwycięstwo w karierze. Dwukrotnie zdobył również pole position (w Albacete oraz Estoril), finalnie kończąc sezon na 3. pozycji, podczas gdy jego kolega z zespołu zdobył tytuł mistrza.
W 1994 roku Slight związał się z ekipą Castrol Honda, kończąc swoją przygodę z Kawasaki. Mimo że dziesięciokrotnie stawał na podium, nie udało mu się wygrać żadnego wyścigu, a w klasyfikacji generalnej ponownie znalazł się na 3. miejscu, wyprzedzając Douga Polena, swojego partnera z zespołu.
W drugim sezonie współpracy Aaron poprawił swoje wyniki, plasując się w pierwszej trójce aż jedenaście razy, z czego dwukrotnie odniósł zwycięstwo (na torze Albacete oraz w indonezyjskim Sentul). W ogólnej punktacji po raz trzeci zajął 3. miejsce.
W sezonie 1996 Slight, po równym i konsekwentnym sezonie, zdobył tytuł wicemistrza, przegrywając jedynie z Australijczykiem Troyem Corserem. Nowozelandczyk odniósł sukces, pokonując swojego nowego partnera, aktualnego mistrza świata, Brytyjczyka Carla Fogarty’ego. Aaron trzynastokrotnie stawał na podium, a jedyne zwycięstwo odniósł na torze Hockenheimring w Niemczech.
W czwartym roku współpracy z Hondą Aaron jeszcze raz udowodnił swoją klasę, plasując się w czołowej trójce jedenaście razy, z czego trzykrotnie wygrał (na Phillip Island, Donington Park oraz Hockenheimringu). W Australii zdobył także pole position, jednak znowu pozostał w cieniu swojego zespołowego kolegi, Johna Kocinskiego, który został nowym mistrzem świata. Slight po raz piąty w karierze zajął 3. miejsce, przegrywając walkę o drugą lokatę z byłym partnerem Fogarty’m, tym razem na Ducati.
Sezon 1998 był najlepszym w karierze Nowozelandczyka. Do ostatniego wyścigu toczył zaciętą walkę o tytuł mistrza z Fogarty’m oraz Corserem, ostatecznie przegrywając z tym pierwszym o zaledwie pięć i pół punktu. Slight zakończył sezon z identyczną liczbą punktów co Australijczyk, jednak wygrał dzięki większej liczbie zwycięstw. Dziesięciokrotnie stawał na podium, odnosząc pięć zwycięstw oraz uzyskując rekordową liczbę najszybszych okrążeń – osiem razy. Zdobył również pole position na Monzie oraz w Zeltwegu. W sumie zdobył 347 punktów, tyle samo co dwa lata wcześniej. Jego partnerem w zespole był przyszły dwukrotny mistrz Colin Edwards, który zakończył sezon na 5. miejscu.
W 1999 roku Aaron po raz pierwszy zakończył sezon poza czołową trójką, zajmując 4. miejsce. Mimo dwunastu wizyt na podium, nie udało mu się stanąć na najwyższym miejscu. Na Hockenheimringu wystartował po raz ostatni z pierwszego pola, a na Brands Hatch uzyskał swoje ostatnie najszybsze okrążenie. W Niemczech jako pierwszy przeciął linię mety, lecz z powodu wywieszenia czerwonej flagi, brano pod uwagę wyniki sprzed okrążenia, co oznaczało, że zwyciężył Fogarty. W całym sezonie Slight okazał się słabszy od Edwardsa, który został wicemistrzem świata, podobnie jak Nowozelandczyk rok wcześniej.
W sezonie 2000 Aaron zrezygnował z udziału w mistrzostwach. Po czterech eliminacjach, niespodziewanie wrócił jednak do serii na rundę w Wielkiej Brytanii, ponownie współpracując z Castrol Honda. Jego forma nie spełniała jednak oczekiwań, a w żadnym z wyścigów nie stanął na podium. Najlepszy występ miał w drugim wyścigu w Assen, gdzie zajął 4. miejsce. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 8. miejscu, a tytuł mistrza zdobył Amerykanin Edwards. Po tym sezonie Slight już nie wystartował w mistrzostwach świata.
Aaron brał również udział w prestiżowym wyścigu długodystansowym – 8 h Suzuka, gdzie w latach 1993-1995 trzykrotnie sięgał po zwycięstwo, za każdym razem z innym partnerem (Amerykanami Scottem Russellem i Dougiem Polenem oraz Japończykiem Tadayukim Okadą).
W 2001 roku Slight wystartował w pierwszej rundzie sezonu amerykańskich Superbike’ów na torze Daytona, po czym niespodziewanie zdecydował się zakończyć swoją karierę motocyklową. Po tym wydarzeniu zaangażował się w wyścigi samochodowe, debiutując w BTCC, Brytyjskich Mistrzostwach GT oraz serii ASCAR, nie osiągając jednak większych sukcesów.
Linki zewnętrzne
Profil zawodnika na worldsbk.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-24)].