Aaron Pryor

Aaron Pryor

Aaron Pryor (urodzony 20 października 1955 w Cincinnati, zmarły 9 października 2016 tamże) był amerykańskim bokserem. Był zawodowym mistrzem świata w wadze lekkopółśredniej, zdobywając tytuły organizacji WBA (1980–1983) oraz IBF (1984–1985).

Życiorys

Aaron Pryor przyszedł na świat w rodzinie wielodzietnej. W 1975 roku zdobył srebrny medal na igrzyskach panamerykańskich, a w 1976 roku przeszedł na zawodowstwo. W latach 1977-1983 odniósł 26 kolejnych zwycięstw przed czasem, co stanowi jedno z najdłuższych pasm tego typu w historii boksu. W 1980 roku zdobył mistrzostwo świata WBA w wadze lekkopółśredniej, które obronił osiem razy, w tym dwukrotnie przeciwko Alexisowi Argüello. Po drugim zwycięstwie nad Argüello w 1983 roku, Pryor został pozbawiony tytułu, gdyż odmówił walki z desygnowanym przez WBA pretendentem Johnny’m Bumphusem, ogłaszając po raz pierwszy zakończenie kariery. Jednak szybko zmienił zdanie, kiedy to w 1984 roku organizacja IBF uznała go za swojego mistrza. Po dwóch udanych obronach tytułu, w 1985 roku ponownie zakończył karierę bokserską. Powrócił jeszcze raz dwa lata później, gdzie doznał jedynej porażki w swojej zawodowej karierze, przegrywając przez techniczny nokaut z Bobbym Joem Youngiem. Po roku przerwy stoczył kilka walk z mniej znanymi bokserami. W 1990 roku, w wieku 35 lat, zmagał się z problemami zdrowotnymi i definitywnie zakończył swoją karierę bokserską. Niemniej jednak pozostał związany z boksem, zajmując się szkoleniem młodych pięściarzy, w tym swojego syna Stephana.

W 1996 roku został wprowadzony do International Boxing Hall of Fame. Jego żona, Frankie Pryor, urodziła mu czworo dzieci.

Przypisy

Bibliografia