Aarón Padilla (1942–2020)

Aarón Padilla Gutiérrez

Aarón Padilla Gutiérrez (ur. 10 lipca 1942 w mieście Meksyk, zm. 14 czerwca 2020) był meksykańskim piłkarzem, który grał na pozycji napastnika. Jego syn, również nazywany Aarón Padilla, również odnosił sukcesy w piłce nożnej.

Kariera klubowa

Padilla, znany z przydomka „Ganso” („Gęś”) z powodu swojego charakterystycznego stylu biegania, pochodził z Meksyku i był wychowankiem klubu Pumas UNAM. Jako dwudziestolatek dołączył do drużyny seniorskiej, która w sezonie 1962/1963 była nowym zespołem w pierwszej lidze. Zadebiutował w meksykańskiej Primera División 2 września 1962 roku w meczu przeciwko Toluce. Szybko zyskał pewne miejsce w składzie, a w sezonie 1967/1968 zdobył z drużyną tytuł wicemistrza Meksyku. Przez dziesięć lat reprezentował barwy Pumas, zdobywając 39 bramek w lidze meksykańskiej. Następnie przeniósł się do Atlante FC, gdzie grał przez rok bez większych osiągnięć. W połowie 1973 roku podpisał kontrakt z Tiburones Rojos de Veracruz, gdzie również spędził rok, nie odnosząc istotnych sukcesów. Po pewnym czasie wrócił do Pumas, gdzie w sezonie 1974/1975 zdobył jedyny w historii klubu puchar kraju – Copa México, a następnie zakończył profesjonalną karierę w wieku 33 lat.

W 1975 roku Padilla ukończył kurs trenerów i w późniejszym czasie zasiadał w zarządach klubów Atlante FC oraz Toros Neza. W latach 1992–2002 był przewodniczącym komisji dyscyplinarnej Meksykańskiego Związku Piłki Nożnej, a w latach 2003–2006 pełnił funkcję prezydenta Pumas UNAM, gdzie również grał. W latach 2006–2012 ponownie pracował w Meksykańskim Związku Piłki Nożnej, tym razem jako przewodniczący komisji sędziowskiej.

Kariera reprezentacyjna

W 1962 roku Padilla znalazł się w składzie młodzieżowej reprezentacji Meksyku na młodzieżowe mistrzostwa Ameryki Północnej w Panamie. Jego drużyna narodowa wygrała wszystkie trzy mecze w pierwszej rundzie oraz zremisowała jeden, co pozwoliło jej awansować do rundy finałowej. W finale odniosła trzy zwycięstwa i dwa remisy, zdobywając tytuł mistrza.

Padilla zadebiutował w pierwszej reprezentacji Meksyku pod wodzą selekcjonera Ignacio Trellesa 28 lutego 1965 roku, w meczu eliminacyjnym do mistrzostw świata 1966, który zakończył się zwycięstwem 1:0 nad Salwadorem. W tym samym roku został powołany na mistrzostwa CONCACAF, gdzie rozegrał trzy mecze, a jego drużyna ostatecznie zdobyła tytuł. Pierwszą bramkę dla reprezentacji strzelił 3 maja 1965 roku w meczu eliminacyjnym przeciwko Jamajce, wygranym 3:2; w tym samym cyklu zdobył jeszcze jednego gola w rewanżu (8:0). W 1966 roku znalazł się w składzie na mistrzostwa świata w Anglii, gdzie był podstawowym zawodnikiem, biorąc udział we wszystkich meczach: z Francją (1:1), Anglią (0:2) i Urugwajem (0:0). Meksyk zajął trzecie miejsce w grupie i nie awansował do fazy pucharowej.

W 1970 roku Padilla został powołany na mistrzostwa świata w Meksyku przez trenera Raúla Cárdenasa. Podobnie jak cztery lata wcześniej, był kluczowym zawodnikiem drużyny narodowej, rozgrywając trzy z czterech meczów: w fazie grupowej z Salwadorem (4:0) i Belgią (1:0), a także w ćwierćfinale z Włochami (1:4). Jego zespół, jako gospodarz, po raz pierwszy w historii awansował z grupy, zajmując drugie miejsce, ale odpadł w ćwierćfinale. Ogółem w reprezentacji rozegrał 53 spotkania, w których zdobył osiem bramek.