Aaron Manby to XIX-wieczny parowiec rzeczny, który został zbudowany w Wielkiej Brytanii do żeglugi po francuskiej Sekwanie. Jest uznawany za jeden z pierwszych statków o żelaznym kadłubie, a jednocześnie za pierwszy, który odbył rejs pełnomorski.
Historia
Elementy konstrukcyjne statku zostały wyprodukowane w hucie Horseley Ironworks w Tipton, a następnie przetransportowane do stoczni w Rotherhithe (Londyn), gdzie jednostka została zmontowana i zwodowana na Tamizie w 1821 roku. Nazwa statku pochodzi od właściciela huty, Aarona Manby’ego.
Po przeprowadzeniu prób w maju 1822 roku, „Aaron Manby” przepłynął kanał La Manche 10 czerwca 1822 roku, docierając do Hawru. Następnie udał się do Paryża, gdzie do końca dekady odbywał rejsy na Sekwanie. W 1830 roku został sprzedany, a w 1836 roku trafił do Nantes, żeglując od tego momentu wzdłuż Loary. Został zezłomowany w 1855 roku.
Konstrukcja
Jednostka miała płaskodenny kadłub o długości 36,6 m, szerokości 5,2 m i zanurzeniu 1,1 m. Poszycie składało się z płyt żelaznych o grubości ¼ cala (6–7 mm), przymocowanych do żelaznego szkieletu. Pokład był drewniany. Na pokładzie znajdował się 14-metrowy komin, a na dziobie umieszczono bukszpryt. Po obu stronach kadłuba znajdowały się koła łopatkowe o średnicy 3,7 m i szerokości 45 cm.
Przypisy