Aaron Copland

Aaron Copland (urodzony 14 listopada 1900 roku w Nowym Jorku, zmarły 2 grudnia 1990 roku w Sleepy Hollow w stanie Nowy Jork) był amerykańskim kompozytorem i dyrygentem.

Biografia

Copland przyszedł na świat w Nowym Jorku w rodzinie żydowskich imigrantów z Litwy. W wieku 15 lat postanowił zostać muzykiem. Jego pierwszymi nauczycielami byli Leopold Wolfsohn, Victor Wittgenstein oraz Clarence Adler. Od 1917 roku uczył się pod okiem Rubina Goldmarka, który był mentorem m.in. George’a Gershwina. W 1921 roku udał się do Francji, gdzie przez trzy lata studiował w klasie Nadii Boulanger w Paryżu oraz Fontainebleau. W styczniu 1925 roku zadebiutował jako kompozytor, prezentując Symphony for Organ and Orchestra, z prof. Boulanger jako solistką. W tym samym roku otrzymał kilkuletnie stypendium Guggenheima, co pozwoliło mu skupić się na pracy kompozytorskiej.

W latach 1928–1931 wspólnie z Rogerem Sessionsem organizował koncerty nowoczesnej muzyki amerykańskiej, znane jako Copland-Sessions Concerts. Pełnił również rolę dyrygenta American Festival of Contemporary Music w Yaddo w pierwszych dwóch latach działalności tej instytucji. Przez osiem lat był prezesem Związku Kompozytorów Amerykańskich. Działał jako pianista, dyrygent oraz nauczyciel w Harvard University, New School for Social Research w Nowym Jorku (1927-1937) oraz Berkshire Music Center.

W jego twórczości dostrzegamy wpływy jazzu, a także amerykańskiego i meksykańskiego folkloru.

Oprócz kompozycji klasycznych, takich jak balety, koncerty, opery i symfonie, zajmował się również tworzeniem muzyki filmowej.

Copland był także zaangażowany w działalność polityczną. Wspierał Partię Komunistyczną USA, co doprowadziło do wszczęcia dochodzenia przez FBI w okresie ataków (patrz: Joseph McCarthy i makkartyzm) na kulturę oraz intelektualistów amerykańskich. Zrezygnował z komunizmu, gdy dowiedział się o prześladowaniach rosyjskiego kompozytora Dmitrija Szostakowicza w ZSRR. Przerażony sytuacją w ZSRR, zaczął wspierać Demokratów.

Copland jest szeroko uznawany za prekursora oraz ojca współczesnej amerykańskiej muzyki poważnej. Przez wiele lat był najpopularniejszym kompozytorem muzyki poważnej w Stanach Zjednoczonych. Jego III Symfonia, powstała w 1946 roku, została uznana za jedno z najwybitniejszych amerykańskich dzieł symfonicznych.

Muzykolog i pisarz amerykański Howard Pollack w swojej monografii poświęconej Coplandowi użył tytułu „Życie i twórczość nadzwyczajnego człowieka” (nawiązując do znanej Fanfary dla zwyczajnego człowieka Coplanda). Był także pierwszym biografem, który ujawnili szczegóły dotyczące życia prywatnego kompozytora, w tym jego orientacji seksualnej oraz nazwiska jego partnerów.

Kompozycje

Symphony for Organ and Orchestra (1924)
Music for the Theatre (1925)
Dance Symphony (1925)
Concerto for Piano and Orchestra (1926)
Symphonic Ode (1927-1929)
Piano Variations (1930)
El Salon Mexico (1936)
Lincoln Portrait (1942)
Danzon Cubano (1942)
Music for the Movies (1942)
Fanfare for the Common Man (1942), spopularyzowane przez rockową wersję zespołu Emerson, Lake and Palmer
Third Symphony (1944-1946)
The Red Pony (1948)
Clarinet Concerto (1947-1948)
Twelve Poems of Emily Dickinson (1950)
Piano Quartet (1950)
Old American Songs (1952)
The Tender Land (1954) (opera)
Orchestral Variations (1957)
Connotations (1962)
Music for a Great City (1964)
Inscape (1967)
Three Latin American Sketches (1972)