A1 Grand Prix

A1 Grand Prix to nieistniejąca seria wyścigowa, która była uznawana za puchar świata w sportach motorowych. W tej serii rywalizowały głównie kraje, a nie indywidualni kierowcy. Wyścigi miały miejsce od listopada do kwietnia, co pozwalało im nie kolidować z Formułą 1. Organizacja A1 zajmowała się całą infrastrukturą oraz dostarczaniem bolidów dla zespołów, co umożliwiało właścicielom skoncentrowanie się na prowadzeniu biznesu i pozyskiwaniu sponsoringu oraz reklam. Każdy zespół mógł wystawić jedynie jeden bolid, a unikalnym aspektem tych wyścigów było to, że zarówno kierowca, jak i członkowie zespołu oraz sponsorzy musieli pochodzić z danego kraju. Wszystkie drużyny korzystały z identycznych samochodów. Inicjatorem serii był szejk Maktoum Hasher Maktoum Al-Maktoum.

W 2014 roku powstała nowa seria wyścigowa, inspirowana A1 Grand Prix, znana jako Formuła Acceleration 1.

Specyfikacja samochodu i silnika

Specyfikacje techniczne bolidu:

rozstaw osi: 3000 mm
masa: 600 kg (bez paliwa i kierowcy)
przednie i tylne zawieszenie: podwójne wahacze pchane, podwójne sprężyny śrubowe wokół amortyzatora, regulowany prześwit oraz nachylenie i zbieżność kół, regulowane układy „anti-dive” i „anti-squat” pomagające utrzymać podwozie w odpowiedniej pozycji podczas hamowania i przyspieszania
stabilizator stateczności poprzecznej: dynamiczne drążki skrętne
podwozie: powłoka z włókna węglowego, rdzeń aluminiowy o strukturze plastra miodu, pozytywne wyniki testów zderzeniowych, boczne panele osłonkowe zgodne z wymogami FIA
nadwozie: z lekkich, odpowiednio nasyconych kompozytów z włókna węglowego
przekładnia zmiany biegów: elektryczno-mechaniczna, sekwencyjna, 6-biegowa (+ wsteczny), sterowanie łopatkami przy kierownicy
układ napędowy: 3-przegubowe wały napędowe
hamulce: stalowe tarcze, podkładki z włókna węglowego, 4-tłoczkowe zaciski
amortyzatory: długość instalacyjna 305 mm
rozmiar kół: przednie 13 x 11,75 cali, tylne 13 x 16 cali
układ kierowniczy: tytanowa przekładnia 8-zębowa o stożkowej powierzchni tocznej
kierownica: Sparco, średnica 280 mm, zintegrowana tablica rozdzielcza
instrumenty w kokpicie: kompleksowy, cyfrowy wyświetlacz tablicy rozdzielczej dostarczający kierowcy informacji o ciśnieniu i temperaturze oleju, obrotach silnika, stanie paliwa oraz czasie ostatniego okrążenia
pas bezpieczeństwa: Sparco, 6-punktowa uprząż
pojemność zbiornika paliwa: 135 l
sprzęgło: AP, automatyczne 2-tarczowe z włókna węglowego
opony: Cooper, standaryzowane typu slick, na mokrą nawierzchnię rowkowane

Specyfikacje silnika:

oznaczenie: ZA1348
konfiguracja: V8 o kącie rozwarcia cylindrów 90 st.
pojemność: 3400 cc
szerokość: 618 mm
wysokość: 542 mm
długość: 443 mm
waga: 121 kg
blok cylindrowy: odlew piaskowy ze stopu aluminium
głowica cylindrowa: odlew piaskowy ze stopu aluminium
sterowanie zaworami: 4 wałki rozrządu w głowicach (po 2 na rząd), 4 zawory na cylinder
zarządzanie silnikiem: ZEMS (Zytek Engine Management System) wersja 4.6.1
moduł zapłonowy: Zytek DCDI w systemie „coil over plug” (każda świeca zapłonowa posiada osobną cewkę)
świeca zapłonowa: NGK
liczba oktanowa paliwa: 100
max. moment obrotowy: 330 funtów na stopę – 442 Nm
max. moc: 550 bhp – 412 kW

Uwaga! Każdy pojazd będzie wyposażony w tzw. „power to pass button”, czyli przycisk doładowujący silnik o dodatkowe 30 bhp (z 520 na 550) na kilka sekund. Będzie mógł być używany cztery razy podczas krótkiego oraz osiem razy podczas długiego wyścigu.

Weekend wyścigowy

W trakcie każdej rundy odbywają się dwa wyścigi: sprint i długi wyścig. Kwalifikacje składają się z czterech części, z których każda trwa 15 minut.

Punktacja sprint:

1. miejsce – 6 pkt
2. miejsce – 5 pkt
3. miejsce – 4 pkt
4. miejsce – 3 pkt
5. miejsce – 2 pkt
6. miejsce – 1 pkt

Długi wyścig:

1. miejsce – 10 pkt
2. miejsce – 9 pkt
3. miejsce – 8 pkt
4. miejsce – 7 pkt
5. miejsce – 6 pkt
6. miejsce – 5 pkt
7. miejsce – 4 pkt
8. miejsce – 3 pkt
9. miejsce – 2 pkt
10. miejsce – 1 pkt

Dodatkowo można zdobyć 1 pkt za najszybszy czas okrążenia w dniu wyścigu.

Sezony

2005/2006

Pierwszym zwycięzcą wyścigu w historii serii A1 był Nelson Piquet Jr., jednak w nieoficjalnej klasyfikacji kierowców zajął 8. miejsce, gdyż najwięcej punktów zgromadził Szwajcar Neel Jani. Najlepszą ekipą była Francja.

2006/2007

Pierwszą rundę w Holandii wygrał obywatel RPA Adrian Zaugg, ale na końcu nieoficjalnym triumfatorem serii okazał się Niemiec Nico Hülkenberg, co przyniosło niemieckiemu zespołowi drugie miejsce w klasyfikacji.

2007/2008

W otwierającym sezon holenderskim sprincie po raz drugi z rzędu zwyciężył Adrian Zaugg, jednak sezon zakończył na 4. miejscu, za Francuzem Duvalem, Nowozelandczykiem Reidem oraz mistrzem – Szwajcarem Neelem Jani, który zapewnił Szwajcarom pierwszeństwo w klasyfikacji narodowości.

2008/2009

Sezon rozpoczął się doskonale dla Malezji, gdyż wygrał Fairuz Fauzy, jednak w klasyfikacji generalnej zajął 5. miejsce, a mistrzem został Adam Carroll, przyczyniając się do zwycięstwa Irlandczyków.

2009/2010 (bankructwo)

Sezon miał rozpocząć się wyścigiem w Australii, jednak został odwołany. Podobny los spotkał również dwie następne rundy, co doprowadziło do wystawienia serii na sprzedaż.