A.J. Lanterman, znany również jako John Lanterman (ur. 15 lutego 1844, zm. 2 grudnia 1898 w Salidzie) był amerykańskim lekarzem, który zasłynął z opisu tzw. wcięć Schmidta-Lantermana.
Życiorys
Jego rodzicami byli German Lanterman (1814–1889) oraz Sallie Ann Woods (zm. 1913). Miał siostrę Florence, która wyszła za mąż za Fostera (1843–1873). Kształcił się w zakresie medycyny w Ann Arbor oraz w Columbia University College of Physicians and Surgeons, gdzie ukończył studia w 1868 roku. W 1874 roku podjął dalszą naukę w Strasburgu w laboratorium Heinricha Waldeyera, łącznie spędzając sześć lat w Europie. Po powrocie praktykował w hrabstwie Mahoning, a w 1878 roku osiedlił się w stanie Kolorado, w hrabstwie Chaffee, gdzie oprócz praktyki lekarskiej inwestował również w kopalnie złota i srebra. W 1886 roku był zarejestrowany jako lekarz praktykujący w Buena Vista w Kolorado. Zmarł w Salidzie, a jego pochówek odbył się na Mt. Olivet Cemetery w Buena Vista. Nie założył rodziny.
Równolegle z Henrym D. Schmidt z Nowego Orleanu, A.J. Lanterman opisał wcięcia osłonki mielinowej, które dzisiaj znane są jako wcięcia Schmidta-Lantermana.
Prace
Bemerkungen über den feineren Bau der markhaltigen Nervenfasern. Vorläufige Mittheilung. Centralblatt für die medizinischen Wissenschaften 12, ss. 706–709, 1874
Ueber den feineren Bau der markhaltigen Nervenfasern. 1877