A.J. Casson

Alfred Joseph Casson

Alfred Joseph Casson (ur. 17 maja 1898 w Toronto, Ontario, zm. 20 lutego 1992, tamże) był kanadyjskim malarzem-pejzażystą oraz członkiem Grupy Siedmiu.

Życiorys

W 1913 roku Casson rozpoczął naukę sztuki w Hamilton Technical School. Następnie, w latach 1915–1917, kontynuował kształcenie w Central Technical School w Toronto. W 1919 roku pracował jako praktykant u Franklina Carmichaela w firmie Rous & Mann, a w 1927 roku dołączył do niego w firmie Sampson & Matthews. Carmichael był kluczowym artystą, który wywarł znaczący wpływ na rozwój Cassona, ucząc go szkicowania podczas weekendowych podróży. Dzięki Carmichaelowi Casson poznał w Arts and Letters Club członków Grupy Siedmiu, takich jak Lawren Harris i J.E.H. MacDonald. W 1926 roku zaproszono go do Grupy, aby zajął miejsce Franka Johnstona, który uczestniczył jedynie w pierwszej wystawie w 1920 roku. Wraz z Carmichaelem i F.H. Brigdenem Casson ożywił technikę akwareli. W tym samym roku był jednym z współzałożycieli Kanadyjskiego Stowarzyszenia Akwarelistów (Canadian Society of Painters in Watercolour). Inauguracyjna wystawa Stowarzyszenia, która miała miejsce w tym roku, odniosła sukces i była powtarzana w kolejnych latach. Akwarela stała się dominującą techniką w twórczości artysty aż do lat 50.

Casson w swojej twórczości starał się unikać wpływów Grupy Siedmiu. W latach 30. jego ulubionymi motywami stały się miasteczka i wioski Ontario, takie jak Elora czy Alton, które uwiecznił na obrazach, takich jak Kościół Anglikański w Magnetawan (Anglican Church at Magnetawan, 1933) oraz Letnie słońce (Summer sun, 1940). Jego sztuka to wyrafinowane odwzorowanie pól i lasów Ontario na płótnie. Obrazy Cassona, starannie dopracowane i umiejętnie skomponowane, emanują ciszą, która czasami wydaje się niepokojąca. Jego styl, według Harrisa, charakteryzował się prostotą oraz eliminacją zbędnych elementów.

Te cechy osiągnęły szczyt w obrazie Wiejska historia (Country Store; 1945), który zainaugurował okres tzw. abstrakcyjny w jego twórczości.

Casson pracował zawodowo od piętnastego roku życia, jednak pełne poświęcenie sztuce nastąpiło dopiero po przejściu na emeryturę w 1957 roku. Wówczas był wiceprezesem oraz dyrektorem artystycznym w firmie poligraficznej Sampson & Matthews, w której przez długi czas pełnił rolę głównego projektanta.

Wniósł istotny wkład w historię projektowania graficznego w Kanadzie, a jego kariera jako projektanta miała również znaczący wpływ na jego twórczość artystyczną. Casson, angażując się w działalność organizacji artystycznych, stał się promotorem sztuki w swoim kraju.

Był znaczącą postacią w kanadyjskim środowisku artystycznym. W latach 1941–1944 pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Artystów Ontario (Ontario Society of Artists), a w latach 1948–1952 był prezesem Królewskiej Kanadyjskiej Akademii Sztuk Pięknych (Royal Canadian Academy Of Arts). Uczestniczył również w radach nadzorczych kilku instytucji, w tym Art Gallery of Toronto (obecnie Art Gallery of Ontario) w latach 1955–1959. Zachował się w pamięci jako skromny człowiek, wspierający innych artystów oraz organizacje charytatywne.

Zmarł w 1992 roku w wieku 93 lat i został pochowany na niewielkim cmentarzu w obrębie galerii McMichael Canadian Art Collection.