99 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej
99 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej (99 pa OPL) to jednostka artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk został utworzony w 1952 roku w garnizonie Ząbkowice Śląskie, jako oddział artylerii przeciwlotniczej małego kalibru, na podstawie rozkazu Nr 0043/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 maja 1951 roku. Na początku swoją strukturą wchodził w skład 7 Korpusu Artylerii Obrony Przeciwlotniczej, a później 15 DAPlot.
W 1957 roku pułk został wyłączony z jednostek Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej Kraju, przekształcony w 111 dywizjon artylerii przeciwlotniczej oraz podporządkowany dowódcy 2 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej. W 1967 roku dywizjon zyskał status 99 pułku artylerii przeciwlotniczej.
W 1989 roku pułk został przekształcony w 99 Ośrodek Materiałowo-Techniczny.
W 1990 roku tradycje, nazwę oraz numer 99 paplot przejął 75 pułk artylerii przeciwlotniczej z Rogowa.
Struktura organizacyjna pułku w 1952 roku
W skład dowództwa i sztabu wchodziły:
- pluton dowodzenia
- bateria szkolna
- 4 baterie artylerii przeciwlotniczej
- drużyna dowodzenia
- 3 plutony ogniowe
Stan etatowy wynosił 459 żołnierzy. Na wyposażeniu jednostki znajdowały się dwadzieścia sześć 37 mm armat plot wz. 1939 oraz szesnaście dalmierzy.
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.