98 Kijowski Gwardyjski Pułk Moździerzy, odznaczony Orderami Lenina, Czerwonego Sztandaru, Bogdana Chmielnickiego oraz Aleksandra Newskiego (ros. 98-й гвардейский минометный Киевский ордена Ленина, Краснознаменный, орденов Богдана Хмельницкого i Александра Невского полк, 98 pm gw) – to jednostka artylerii rakietowej Gwardii Armii Czerwonej, która miała pocztę polową pod numerem 28866.
Historia
Pułk został utworzony w 1942 roku. Po niemieckim ataku na ZSRR, oddział brał udział w walkach:
- 1 października 1942 w składzie 60 armii (Front Woroneski),
- 1 stycznia 1943 w składzie 60 armii (Front Woroneski),
- 1 kwietnia 1943 w składzie 60 armii (Front Centralny),
- 1 lipca 1943 w składzie 60 armii (Front Centralny),
- 1 października 1943 w odwodzie dowódcy Frontu Centralnego,
- 1 stycznia 1944 w składzie 60 armii (1 Front Ukraiński),
- 1 kwietnia 1944 w odwodzie dowódcy 1 Frontu Ukraińskiego,
- 1 lipca 1944 w składzie 60 armii (1 Front Ukraiński),
- 1 października 1944 w odwodzie dowódcy 1 Frontu Ukraińskiego,
- 1 stycznia 1945 w składzie 60 armii (1 Front Ukraiński),
- 1 kwietnia 1945 w składzie 60 armii (1 Front Ukraiński).
10 kwietnia 1945 roku, dowódca 1 Frontu Ukraińskiego, marszałek ZSRR Iwan Koniew, przydzielił 98 pułk dowódcy 2 armii Wojska Polskiego na czas operacji łużyckiej, a następnie operacji praskiej.
W skład pułku wchodziły: dowództwo, sztab, kwatermistrzostwo, pluton dowodzenia, bateria parkowa oraz trzy dywizjony, a także dwie baterie z czterema wieloprowadnicowymi wyrzutniami rakietowymi.
Jednostka była uzbrojona w dwadzieścia wyrzutni M-13 z 3185 rakietami o kalibrze 132 mm oraz cztery wyrzutnie M-8 z 1909 rakietami o kalibrze 82 mm.
W nocy z 10 na 11 kwietnia 1945 pułk zajął stanowiska wyczekiwania w rejonie Jagodzina, a tyły oddziału pozostały w Węglińcu. W nocy z 15 na 16 kwietnia pododdziały pułku zajęły stanowiska ogniowe. Nad ranem 16 kwietnia dowódca jednostki, podpułkownik gwardii Kolenczenko, zameldował dowódcy artylerii 2 armii WP, generałowi brygady Janowi Pyrskiemu, gotowość do otwarcia ognia.
W okresie od 16 kwietnia do 7 maja 1945 pułk, wspierając oddziały 2 armii WP, wykonał jedną salwę całym pułkiem, trzy salwy dywizjonami, dwie salwy z sześciu wyrzutni, jedną salwę z pięciu wyrzutni, dwanaście salw z czterech wyrzutni, osiem salw z trzech wyrzutni, dwadzieścia jeden salw z dwóch wyrzutni oraz dwanaście salw z jednej wyrzutni. Do wykonania tych salw pułk zużył 2082 pociski o kalibrze 82 mm oraz 1445 pocisków o kalibrze 132 mm.
10 maja 1945 pułk przemieścił się do miejscowości Gemenhübel. Z danych z tego dnia wynika, że jednostka liczyła 598 żołnierzy, w tym 71 oficerów, 225 podoficerów i 302 gwardzistów. Na uzbrojeniu oddziału znajdowało się 126 pistoletów maszynowych, 304 karabiny, 10 ręcznych karabinów maszynowych, 13 rusznic przeciwpancernych, 76 samochodów oraz 24 wyrzutnie rakietowe M-8 i M-13. 13 maja 1945 pułk został wyłączony z operacyjnego podporządkowania 2 armii WP.
Obsada personalna pułku wiosną 1945
- dowódca pułku – ppłk gw. Kolenczenko
- szef sztabu – mjr gw. Panczew
- zastępca szefa sztabu – kpt. gw. Mikołaj Wnukow
- dowódca dywizjonu – mjr gw. Paweł M. Korobko
- dowódca dywizjonu – mjr gw. Jan J. Osokin
Ordery i odznaczenia
- Order Lenina
- Order Czerwonego Sztandaru
- Order Bohdana Chmielnickiego II klasy
- Order Aleksandra Newskiego
Zobacz też
- Moździerz
- Katiusza
- 1 Samodzielny Gwardyjski Dywizjon Moździerzy
- Struktura organizacyjna Wojska Polskiego wiosną 1945
Przypisy
Bibliografia
- Igor Błagowieszczański, Artyleria w II wojnie światowej. Studium historyczno-wojskowe, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1983, ISBN 83-11-06909-3.
- Kazimierz Kaczmarek, Udział 98 gwardyjskiego pułku artylerii rakietowej w operacjach 2 armii Wojska Polskiego, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (44), Warszawa 1967, ss. 66-103.
- Kazimierz Kaczmarek, Druga Armia Wojska Polskiego, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1978.