93 Pułk Piechoty (93 pp) to rezerwowy oddział piechoty Wojska Polskiego w okresie II RP.
Pułk nie uczestniczył w pokojowej organizacji armii. Został utworzony zgodnie z mobilizacyjnym planem „W” dla rezerwowej 39 Dywizji Piechoty.
93 pp w kampanii wrześniowej
Mobilizacja
Mobilizację prowadziły pułki piechoty 3 Dywizji Piechoty Legionów oraz 28 Dywizji Piechoty z Okręgów Korpusu nr I i nr II:
72 pułk piechoty stacjonujący w Radomiu zmobilizował:
dowództwo 93 pp (rez.) w czasie X+4,
I batalion 93 pp w czasie X+3,
kompanię gospodarczą oraz pododdziały specjalne pułku w czasie X+4.
8 pułk piechoty Legionów z Lublina zmobilizował:
II batalion 93 pp w czasie X+3.
15 pułk piechoty „Wilków” z Dęblina zmobilizował:
III batalion 93 pp w czasie X+4.
Działania bojowe
Wieczorem 3 września 1939 roku pułk wyruszył do Zagnańska. Składał się z I/93 pp (rez.) oraz improwizowanego batalionu (72 pułk piechoty dowodzony przez mjr. J. Papielewicza). Wszedł w skład Podgrupy „Radom” pod dowództwem ppłka Bronisława Kowalczewskiego w Grupie Kielce. 6 września pod Zagnańskiem odpierał ataki jednostek 2 Dywizji Lekkiej.
III batalion 93 pp rez.
Po mobilizacji, batalion przemaszerował 7 września z Dęblina do Solca, gdzie wsparł dywizjon rozpoznawczy WBPM mjr. Konstantego Kułagowskiego. Od 9 września, wspólnie z plutonem artylerii oraz dwoma plutonami 105 kompanii km plot, bronił przeprawy przez Wisłę w okolicy Kamienia. Po ataku ze strony Kazimierza przez niemieckie jednostki, batalion wycofał się 13 września, podążając za 39 DP rez. i dołączył do niej w rejonie Kurowa. Włączony do 94 pp rez. pod dowództwem ppłk. Kazimierza Gołkowskiego, przeniósł się w okolice Chełma. Walczył pod Cześnikami 22 września, w Krasnobrodzie 25 września, a następnie skapitulował wraz z macierzystą dywizją 27 września 1939 roku.
Obsada personalna pułku
Obsada personalna pułku:
dowódca pułku – ppłk piech. Stanisław V Kowalski
adiutant – kpt. piech. Jan Józef Papiz
dowódca I batalionu – mjr piech. Jerzy ? Ksawery Wierzbowski
dowódca II batalionu – mjr piech. mgr Jan Kanty Lasota
dowódca III batalionu – mjr piech. Zygmunt Szymański †1940 Katyń
dowódca 7 kompanii strzeleckiej – por. Leopold Michał
dowódca 3 kompanii ckm – ppor. Michał Jan Michalik
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Jan Wróblewski: Armia „Prusy” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1986. ISBN 83-11-07212-4.
Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2021-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].
Zbigniew Gnat-Wieteska: 15 Pułk Piechoty „Wilków”. Zarys historii pułków polskich w kampanii wrześniowej. Zeszyt 56. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 1996. ISBN 83-87103-22-5.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.