91 Wejherowski pułk artylerii przeciwpancernej (91 pappanc) – jednostka artylerii przeciwpancernej Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk został utworzony wiosną 1949 roku w garnizonie Kołobrzeg, w koszarach przy ulicy Szczecińskiej 2, w ramach 8 Zmotoryzowanej Dywizji Piechoty.
Jednostka powstała na bazie niezależnych dywizjonów artylerii przeciwpancernej (15 i 20 dappanc), zgodnie z etatem Nr 5/46, obejmującym 622 żołnierzy oraz 18 pracowników kontraktowych. Pułk przyjął dotychczasowy numer jednostki wojskowej 20 dappanc oraz jego nazwę wyróżniającą „Wejherowski”.
Latem 1950 roku oddział został przeformowany zgodnie z nowym etatem Nr 4/47, zmniejszając swój stan do 527 żołnierzy i 13 pracowników kontraktowych oraz został wyłączony z 8 Zmot. DP, podporządkowując się bezpośrednio dowódcy OW-II.
Latem 1951 roku pułk został przeniesiony do garnizonu Gniezno, gdzie przeszedł reorganizację na etat Nr 4/57, obejmując 469 żołnierzy i 20 pracowników cywilnych, a następnie włączono go do 28 Brygady Artylerii Przeciwpancernej.
W grudniu 1952 roku oddział przeszedł reorganizację na etat Nr 4/89, zmniejszając swój stan do 400 wojskowych i 10 pracowników kontraktowych, a w listopadzie 1954 roku na etat Nr 4/108 z 363 wojskowymi i 13 pracownikami.
Jesienią 1956 roku 28 BAPpanc została rozformowana, a 91 pappanc został podporządkowany dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego i przeszedł reorganizację na etat Nr 4/138, obejmując 978 wojskowych i 7 pracowników wojska.
12 września 1991 roku pułk stracił prawo do nazwy wyróżniającej „Wejherowski”.
W 1993 roku jednostka została włączona w struktury 4 Dywizji Zmechanizowanej.
17 pułk artylerii przeciwpancernej
2 października 1995 roku jednostka została przemianowana na 17 pułk artylerii przeciwpancernej, przejmując dziedzictwo tradycji:
- 17 pułku artylerii lekkiej (1919-1939),
- 91 Wejherowskiego pułku artylerii przeciwpancernej (1949-1991),
- 91 pułku artylerii przeciwpancernej (1991-1995).
Dzień 16 września został ustanowiony jako Święto Pułku.
19 kwietnia 1996 roku pułk otrzymał nową nazwę wyróżniającą „Gnieźnieński” oraz imię patrona, Króla Bolesława Chrobrego.
W 1998 roku 17 Gnieźnieński pułk artylerii przeciwpancernej im. Króla Bolesława Chrobrego został rozformowany.
Przypisy
Bibliografia
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Paweł P. Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945-1956, Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2003, ISBN 83-88542-53-2, OCLC 830528040. Brak numerów stron w książce.
4 Dywizja Piechoty – Zmechanizowana 1808-1994. Zarys dziejów, red. nauk. Grzegorz Nowik, Tadeusz Rawski, Ministerstwo Obrony Narodowej, Departament Stosunków Społecznych, Wydawnictwo „Bellona”, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08377-0.