91 Dywizja Piechoty
91 Dywizja Piechoty (niem. 91. Infanterie-Division) to niemiecka jednostka wojskowa z okresu II wojny światowej, która została utworzona na podstawie rozkazu z 15 stycznia 1944 w ramach 25. fali mobilizacyjnej na poligonie w Baumholder w XII Okręgu Wojskowym. Początkowo zaplanowana jako dywizja powietrznodesantowa, ostatecznie pełniła rolę klasycznej dywizji piechoty.
Struktura organizacyjna
Stan organizacyjny na styczeń 1944 roku obejmował:
- 1057. pułk grenadierów
- 1058. pułk grenadierów
- 191. pułk artylerii
- 191. batalion pionierów
- 191. kompania przeciwpancerna
- 191. oddział łączności
- 191. kompania przeciwlotnicza
Dowódcy dywizji
Lista dowódców dywizji:
- Generalleutnant Bruno Ortner: 10 II 1944 – 25 IV 1944
- Generalmajor Wilhelm Falley: 25 IV 1944 – 6 VI 1944
- Generalmajor Bernhard Klosterkemper: 6 VI – 10 VI 1944
- Generalmajor Eugen König: 6 VI 1944 – 10 VIII 1944
Szlak bojowy
Dywizja miała swoją bazę na półwyspie Cotentin. W pierwszych dniach po lądowaniu Aliantów w Normandii, straciła tak wiele żołnierzy, że została przyłączona do 77 Dywizji Piechoty. Niedobitki tej jednostki zostały później skierowane do rejonu Eifel, gdzie dokonano ich odbudowy. Po powrocie na front, dywizja walczyła w rejonie Rennes i ponownie doznała ciężkich strat. 5 listopada 1944 roku, jej resztki zostały wchłonięte przez 344 Dywizję Grenadierów Ludowych.
Uwagi
Brak dodatkowych uwag.
Bibliografia
Paul P. Carell, Alianci lądują! Normandia 1944, tłum. Kazimierz K. Szarski, Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2006, ISBN 83-11-10309-7, OCLC 69293366. Brak numerów stron w książce.
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht, 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0.